Er zijn inconsistente uitkomsten gezien in studies van het verband tussen het risico van cardiovasculaire ziekte en duur en type van androgeendeprivatietherapie voor prostaatcarcinoom (PCa). Onderzoekers uit Engeland en Zweden hebben deze associatie bestudeerd in een cohort van 41.362 Zweedse patiënten en een vergelijkingscohort van 187.785 Zweedse mannen zonder PCa. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het Journal of Clinical Oncology.¹ Een van de auteurs van de publicatie is dr. Mieke van Hemelrijck (voorheen Universiteit Gent, tegenwoordig King’s College London).

De onderzoekers identificeerden 10.656 mannen die tussen 2006 en 2012 anti-androgenen (AA) kregen, 26.959 mannen die werden behandeld met GnRH-agonisten, en 3747 mannen die orchiëctomie ondergingen. Het CVD-risico was verhoogd, ten opzichte van de mannen zonder PCa, in patiënten op GnRH-agonisten (HR 1,21; 95%-bti 1,18-1,25) en in patiënten na orchiectomie (HR 1,16; 95%-bti 1,08-1,25). Het CVD-risico was verlaagd in mannen die AA kregen (HR 0,87; 95%-bti 0,82-0,91). Het CVD-risico was het hoogst gedurende de eerste zes maanden androgeendeprivatietherapie in mannen die voor aanvang van de therapie twee of meer cardiovasulaire gebeurtenissen hadden doorgemaakt.

De onderzoekers concluderen dat er een solide indicatie voor androgeendeprivatietherapie in PCa dient te zijn, zodat het profijt opweegt tegen potentiële schade. Dit is in het bijzonder van belang onder mannen met een recente geschiedenis van CVD.

1.O’Farrell S, Garmo H, Holmberg L et al. Risk and timing of cardiovascular disease after androgen-deprivation therapy in men with prostate cancer. J Clin Oncol 2015; epub ahead of print