Op basis van de uitkomsten van een meer dan tien jaar oude studie is gemcitabine de eerstelijns standaardbehandeling voor niet-operabel pancreaskanker, maar de patiënten hebben slechts een gering profijt van de behandeling. Vandaag publiceren AMC-onderzoekers in het International Journal of Cancer de resultaten van een preklinische studie naar protease-activated receptor-1 (PAR-1) als mogelijk target bij de behandeling van pancreaskanker.¹

Karla de Souza Queiroz en collega’s presenteren een orthotopisch pancreaskankermodel waarin tumorcellen PAR-1 positief zijn en stromacellen PAR-1 negatief. Ze laten zien dat expressie van PAR-1 in de micro-omgeving een drijvende kracht is voor progressie en voor inductie van chemoresistentie. De werking van PAR-1 op de endotheelcellen induceert angiogenese en bevordert zo de tumorgroei. Expressie van PAR-1 bevordert ook de migratie van monocyten naar de tumormicro-omgeving en reguleert de fibroblast-afhankelijke chemokineproductie, en induceert zo chemoresistentie tegen gemcitabine. De studie illustreert een nieuwe rol van PAR-1 in de TME, en suggereert dat targeting van PAR-1 met name effectief kan zijn in combinatie met routine-chemotherapie, zo concluderen de onderzoekers.

1. Queiroz KCS, Shi K, Duitman JW et al. Protease-activated receptor-1 drives pancreatic cancer progression and chemoresistance. Int J Cancer 2014;epub ahead of print