
Deelnemers aan de studie waren 1298 mannen (mediane leeftijd 66 jaar) met een mediane follow-up van vijf jaar (range 0,01 tot 18,00 jaar). De cumulatieve follow-up vanaf 1995 was 6766 persoonsjaren. Na tien jaar was de overall survival 93%, de kankerspecifieke overleving 99,9% en de metastasevrije overleving 99,4%. Na vijftien jaar was de OS 69%, de CSS 99,9% en de MFS 99,4%. De cumulatieve incidentie van graad-reclassificatie was 26% na tien jaar en 31% na vijftien jaar, en de cumulatieve incidentie van curatieve interventie was 50% na tien jaar en 57% na vijftien jaar. De mediane behandelingsvrije overleving was 8,5 jaar (range 0,01 tot 18 jaar).
Factoren geassocieerd met graad-reclassificatie waren oudere leeftijd (HR per additioneel jaar 1,03; 95%-bti 1,01-1,06), PSA-dichtheid (HR per toename met 0,1 eenheid 1,21; 95%-bti 1,12-1,46), en hoger aantal positieve biopten (HR 1,47 voor elk additioneel positief biopt; 95%-bti 1,26-1,69). Factoren geassocieerd met curatieve interventie waren PSA-dichtheid (HR per toename met 0,1 eenheid 1,38; 95%-bti 1,22-1,56) en hoger aantal positieve biopten (HR 1,35 per additioneel positief biopt; 95%-bti 1,19-1,53).
De onderzoekers concluderen dat mannen met gunstig-risico prostaatcarcinoom dienen te worden aangemoedigd te kiezen voor surveillance in plaats van curatieve interventie.
1.Tosolan JJ, Mamawala M, Epstein JI et al. Intermediate and longer-term outcomes from a prospective active-surveiilance program for favorable-risk prostate cancer. J Clin Oncol 2015; epub ahead of print