Dr. Edith Perez (Mayo Clinic, Jacksonville) en collega’s publiceren online in het Journal of Clinical Oncology de lange-termijn overlevingsdata van de NSABP B-31 en de NCCTG N9831 studies.¹ Beide studies tezamen hadden 4046 deelneemsters met HER2-positieve operabele borstkanker. De vrouwen kregen doxorubicine en cyclofosfamide gevolgd door adjuvant paclitaxel met of zonder trastuzumab. De nu gepubliceerde analyse is gemaakt nadat 710 deelneemsters overleden waren.

De mediane time on study was 8,4 jaar. Toevoeging van trastuzumab aan de chemotherapie resulteerde in 37% verbetering van de overleving (HR 0,63; p<0,001). De tien-jaars overleving in de trastuzumab-groep was 84%, versus 75,2% in de controlegroep. De ziektevrije overleving verbeterde door toevoeging van trastuzumab met 40% (HR 0,60; p<0,001). De tien-jaars ziektevrije overleving in de trastuzumab-groep bedroeg 73,7%, versus 62,2% in de controlegroep. Profijt van trastuzumab werd gezien in alle onderzochte patiëntensubgroepen.

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van trastuzumab aan paclitaxel na doxorubicine en cyclofosfamide in vroeg-stadium borstkanker resulteert in substantiële en duurzame verbetering van de overleving als gevolg van een duidelijk vermindering van recidief.

In deze podcast geeft dr. Harold Burstein Harvard Medical School) commentaar op de studie.

1.Perez EA, Romond EH, Suman VJ et al. Trastuzumab plus adjuvant chemotherapy for human epidermal growth factor receptor 2-positive breast cancer: planned joint analysis of overall survival from NSABP B-31 and NCCTG N9831. J Clin Oncol 2014; epub ahead of print