In de fase-3 RADAR-studie is de werkzaamheid onderzocht van zes versus achttien maanden androgeensuppressie plus radiotherapie met of zonder zoledroninezuur voor lokaal gevorderde prostaatkanker. De resultaten zijn vandaag online gepubliceerd in The Lancet Oncology.¹ Deelnemers aan de studie waren 1071 patiënten (T2a N0 M0 prostaatadenocarcinomen met PSA ≥ 10 μg/l en Gleason score ≥ 7; of T2b-4 N0 tumoren ongeacht PSA en Gleason score).

Prof. James Denham (Newcastle, Australië) en collega’s uit Australië en Nieuw-Zeeland randomiseerden de patiënten tussen oktober 2003 en augustus 2007 naar één van vier groepen: short term androgen suppression met leuroproline plus radiotherapie gedurende zes maanden (STAS), STAS plus zoledrolinezuur, intermediate term androgen suppression plus radiotherapie gedurende 18 maanden (ITAS), en ITAS plus zoledrolinezuur.

Het primaire eindpunt van de studie was prostaatkankerspecifieke mortaliteit. Na een mediane follow-up van 7,4 jaar bedroeg de cumulatieve prostaatkankerspecifieke mortaliteit 4,1% in de STAS-groep; 7,8% in de STAS plus ZOL groep; 7,4% in de ITAS-groep en 4,3% in de ITAS plus ZOL groep. De cumulatieve incidentie van de totale mortaliteit in de vier groepen bedroeg respectievelijk 17,0%; 18,9%; 19,4% en 13,9%. De verschillen tussen de groepen in prostaatkankerspecifieke of totale mortaliteit waren niet statistisch significant.

De incidentie van PSA-progressie was 34,2% in de STAS-groep; 39,6% in de STAS plus ZOL groep; 29,2% in de ITAS-groep; en 26,0% in de ITAS plus ZOL groep. Voor ITAS plus ZOL vergeleken met STAS was het verschil in de incidentie van PSA-progressie statistisch significant (p=0,021). Er waren geen verschillen tussen de groepen in cumulatieve incidentie van lokale progressie. In STAS plus ZOL was er een significant hogere cumulatieve incidentie van botprogressie dan in STAS; er waren op dit punt geen verschillen tussen STAS en de beide andere groepen. Er waren geen significante verschillen tussen de groepen in progressie op afstand. Vergeleken met STAS was er in de ITAS plus ZOL groep minder vaak behoefte aan secundaire therapeutische interventie (p=0,024).

De onderzoekers concluderen dat, vergeleken met STAS, ITAS plus ZOL meer werkzaam is voor de behandeling van prostaatkanker met een Gleason score 8-10, en ITAS zonder ZOL werkzaam is voor tumoren met een Gleason score 7 of lager. Deze conclusies zijn echter gebaseerd op de interpretatie van secundaire eindpunten. Langere follow-up is vereist. STAS plus ZOL kan worden geschrapt als therapeutische optie.

1.Denham JW, Joseph D, La,b DS et al. Short-term androgen suppression and radiotherapy versus intermediate-term androgen suppression and radiotherapy, with or without zoledronic acid, in men with locally advanced prostate cancer (TROG 03.04 RADAR): an open-label, randomised, phase 3 factorial trial. Lancet Oncol 2014;epub ahead of print