
De overlevingsanalyses hebben betrekking op 27 patiënten, van wie in 22 de respons kon worden geëvalueerd. De extracraniale en intracraniale responspercentages waren 71% respectievelijk 50%. In vier van negentien patiënten was er discordantie tussen de respons van extra- en intracraniale metastatische sites. De mediane progressievrije overleving was 4,1 maanden (95%-bti 2,6-7,9 maanden), de mediane intracraniale PFS was 4,6 maanden (95%-bti 2,7-7,9 maanden). De mediane overall survival was 7,5 maanden (95%-bti 4,3 maanden tot niet bereikt), en de één-jaars OS was 30,4%. De uitkomsten werden beïnvloed door de performance status van de patiënten.
Voor zeven patiënten waren monsters beschikbaar die adequaat waren voor next-generation sequencing. Melanomen in de categorie ‘poorly sensitive’ (20% of meer tumorgroei, nieuwe lesies, of niet meer dan 50% afname van de tumorgrootte gedurende vier maanden) hadden mutaties in genen die de PI3K-AKT route activeerden.
De onderzoekers concluderen dat vemurafenib actief is in hersenmetastasen van BRAF-mutant melanoom, maar slechts beperkte activiteit heeft in patiënten met een slechte performance status. In een subset van patiënten kan combinatie met MAPK- en PI3K-AKT-blokkers aangewezen zijn.
1.Harding JJ, Catalanotti F, Munhoz RR et al. A retrospective evaluation of vemurafenib as treatment for BRAF-mutant melanoma brain metastases. The Oncologist 2015; epub ahead of print