De werkzaamheid van nieuwe gerichte behandelingen in de oncologie wordt vaak getest op het moment van recidief. In patiënten met gliobastoom wordt echter bij recidief slechts in een minderheid resectie verricht, zodat moleculaire gegevens vooral worden verkregen van de initiële tumor. Moleculaire gegevens kunnen dus alleen worden gebruikt voor patiëntselectie in studies van gepersonaliseerde behandeling als de specifieke genetische verandering behouden blijft in de recidiverende tumor, schrijven dr. Pim French (Erasmus MC) en collega’s online in Neuro-Oncology.¹ In de publicatie presenteren ze uitkomsten van een studie waarin is onderzocht of EGFR-amplificatie en expressie van de EFGRvIII-mutatie behouden blijft in recidiverende tumoren. Omdat behoud van genetische veranderingen afhankelijk zou kunnen zijn van de initiële behandeling hebben de onderzoekers hun analyses beperkt tot patiënten die uniform behandeld zijn volgens de huidige standaard van zorg (chemoradiotherapie met temozolomide).

Uit de analyses blijkt dat de EGFR-amplificatiestatus gelijk is in gepaarde primaire en recidiverende glioblastomen in 84% van de patiënten. De expressie van EGFRvIII blijft bij recidief behouden in 79% van de patiënten. Binnen de groep tumoren die bij de initiële diagnose EGFRvIII tot expressie bracht verloor ongeveer de helft de EGFRvIII-expressie bij recidief. De onderzoekers concluderen dat moleculaire data van de primaire tumor gebruikt kunnen worden voor het voorspellen van de EGFR-amplificatiestatus van de recidiverende tumor, maar dat voorzichtigheid dient te worden betracht bij het extrapoleren van EGFRvIII-expressie van de primaire tumor.

1.Van den Bent MJ, Gao Y, Kerkhof M et al. Changes in the EGFR amplification and EGFRvIII expression between paired primary and recurrent glioblastomas. Neuro-Oncol 2015; epub ahead of print