
Deelnemers aan de studie waren 58 zwaar voorbehandelde (mediaan 2; range 1-6 eerdere systemische behandelingen) patiënten met slechte prognose; 72% had ALK-negatieve ziekte, 62% had primair refractaire ziekte; 26% had gefaald op autoSCT. De deelnemers kregen intraveneus brentuximab vedotin 1,8 mg/kg eens per drie weken gedurende maximaal zestien cycli. De eerder gerapporteerde objective response rate met brentuximab vedotin was 83% (48 patiënten); complete respons werd bereikt door 62% (38 patiënten).
In de nu gepresenteerde analyse (data cut off juni 2014) bedroeg de mediane observatietijd vanaf de eerste dosis 46,3 maanden (range 0,8-57,7 maanden). Van de 58 deelnemers waren nog 36 in leven; de vier-jaars overleving bedroeg 64% (95%-bti 51% tot 76%). De mediane OS van patiënten met complete respons was niet bereikt; de mediane OS na partiële respons was 11,6 maanden; en de mediane OS na stabiele ziekte (n=4) 6,9 maanden. De mediane OS van de twee patiënten met progressieve ziekte op brentuximab vedotin was 4,2 maanden. De mediane PFS was 20,0 maanden voor alle patiënten tezamen, en was niet bereikt voor patiënten met complete respons.
Na discontinuering van de behandeling kregen negen patiënten alloHSCT en negen autoHSCT. De mediane PFS voor deze patiënten was niet bereikt. Van de 36 patiënten die complete response hadden bereikt zijn er 17 nog vrij van progressie; tien van deze patiënten kregen een consoliderede SCT, terwijl de andere zeven na brentuximab vedotin geen verdere behandeling kregen. Bijwerkingen in meer dan 20% van de patiënten ware perifere sensorische neuropathie, misselijkheid, vermoeidheid, koorts, diarree, rash, constipatie, en neutropenie. Graad 3 of hoger bijwerkingen in meer dan 5% van de patiënten waren neutropenie, trombocytopenie perifere sensorische neuropathie, anemie, recidiverende ALCL, en vermoeidheid.
De onderzoekers concluderen dat de resultaten suggereren dat brentuximab vedotin voor sommige patiënten curatief is.
1.Pro B et al, ASH Annual Meeting 2014 abstr. 3095