Bij manifestaties van de ziekte van Von Hippel-Lindau speelt lokale VEGF-A productie waarschijnlijk een rol. Sjoukje Oosting (UMC Groningen) en haar collega’s uit Groningen en Utrecht presenteerden vandaag de resultaten van een studie naar de mogelijkheid om manifestaties van VHL te visualiseren met ⁸⁹Zr-bevacizumab PET.¹ In de studie werden 22 VHL-patiënten geïncludeerd. Ze kregen vier dagen voor de PET-scan gelabeld bevacizumab toegediend. Met de PET-scan konden 59 bekende VHL-manifestaties zichtbaar worden gemaakt (0 tot 17 per patiënt, 24 in het centraal zenuwstelsel). De mediane SUVmax was 8,5 (range 1,3-35,8), en de detection rate bedroeg 30,8% voor lesies van 10 mm of meer. Twee van zeven PET-hotspots werden bij follow-up na tien en twaalf maanden met MRI gedetecteerd als lesies.

PET visualiseerde 9 van 25 progressieve lesies en 27 van 175 niet-progressieve lesies (positieve voorspellende waarde 25%, negatieve voorspellende waarde 90%). Progressieve en niet-progressieve lesies hadden vergelijkbare SUVmax (p=0,14). Plasmaspiegels van VEGF-A waren niet gecorreleerd met de imaging-resultaten, en waren vergelijkbaar bij patiënten met en zonder progressieve lesies.

De onderzoekers concluderen dat VHL-manifestaties inderdaad zichtbaar gemaakt kunnen worden met ⁸⁹Zr-bevacizumab PET. Het risico van progressie kan niet worden geschat aan de hand van plasmaspiegels van VEGF-A. Een hoge SUVmax in VHL-lesies wijst op bevacizumab-accumulatie, en kan mogelijk worden gebruikt als criterium bij de selectie van patiënten die baat kunnen hebben bij behandeling met bevacizumab.

1. Oosting S, van Asselt SJ,Brouwers AH et al. ⁸⁹Zr-bevacizumab PET imaging of disease manifestations in patients with Von Hippel-Lindau disease. ASCO 2014;abstr 11090