De respons op aromataseremmers (AIs) in mammacarcinoom bedraagt tussen de 50% en 70% in de neoadjuvante setting, en is lager in gevorderde ziekte. Er is behoefte aan accurate biomarkers die de respons in deze settings kunnen voorspellen, om zo de patiënten te kunnen identificeren die baat kunnen hebben bij adjuvante behandeling met AI. Dr. Andrew Sims (University of Edinburgh) en collega’s publiceren online in het Journal of Clinical Oncology de ontwikkeling en validatie van een model dat de respons op AI voorspelt.¹

Het model is gebaseerd op analyses van biopten van 89 postmenopauzale vrouwen die neoadjuvant letrozol kregen voor ERα-positief mammacarcinoom. De biopten werden genomen voor aanvang van de behandeling, na twee weken, en na drie maanden. De onderzoekers stelden een vier-gen classifier op van de klinische respons. De classifier omvat de expresssie van twee genen voor aanvang van de behandeling (IL6ST dat betrokken is bij de immuunsignalering en NGFRAP1 dat een rol speelt bij apoptose) en van twee proliferatiegenen (ASPM en MCM4) na twee weken behandeling. De accuratesse van de classifier bedroeg 96%. Bij validatie in een set patiënten die met anastrozol behandeld werden was de accuratesse 91%. Het signatuur voorspelde ook recidiefvrije overleving (p=0,029) en mammacarcinoom-specifieke overleving (p=0,009).

De onderzoekers concluderen dat ze een vier-gen voorspellend model voor respons op AIs hebben ontwikkeld en gevalideerd. Deregulatie van de immuun- en apoptoserespons voor aanvan g van de behandeling en celproliferatie die na twee weken behandeling niet is verminderd zijn functionele kenmerken van mammatumoren die niet responderen op AIs.

1.Turnbull AK, Arthur LM, Renshaw L et al. Accurate prediction and validation of response to endocrine therapy in breast cancer. J Clin Oncol 2015; epub ahead of print