Rotterdamse onderzoekers publiceerden onlangs een predictieve set van 14 genen (drie gen-signaturen) voor de respons op tamoxifen-behandeling van ER-positieve borstkanker in de adjuvante setting. Ze publiceren vandaag online in Molecular Oncology een studie naar het predictief vermogen van deze genen in twee hormoon-naïeve Nederlandse ER-positieve cohorten met tezamen 285 recidiverende-borstkankerpatiënten die met eerstelijns tamoxifen behandeld werden.¹ Dr. Anieta Sieuwerts en collega’s analyseerden het verband tussen transcriptie van de 14 genen en de progressievrije overleving.

De onderzoekers zagen dat de mRNA-niveaus van 5 (BCAR3, BCL2, ESR1, IGF1R en NCOA1) van de 14 genen significant hoger waren in tumoren van patiënten die binnen zes maanden na het begin van de tamoxifen-behandeling geen progressie vertoonden. In multivariate analyse met traditioneel predictieve factoren waren BCAR3, BCL2 en NAT1 significant geassocieerd met een gunstige PFS. De onderzoekers concluderen dat BCAR3, BCL2 en NAT1 niet alleen in de adjuvante setting maar ook bij recidiverende ziekte predictief zijn voor de werkzaamheid van tamoxifen.

1. Sieuwerts AM, Lyng MB, Meijer-van Gelder ME et al. Evaluation of the ability of adjuvant tamoxifen-benefit gene signatures to predict outcome of hormone-naive estrogen receptor-positive breast cancer patients treated with tamoxifen in the advanced setting. Mol Oncol 2014;epub ahead of print