De fase-3 TEXT- en SOFT-studies onderzochten de werkzaamheid van adjuvante endocriene therapie voor premenopauzaal hormoonreceptor-positief vroeg-stadium mammacarcinoom. Dr. Meredith Regan (Dana-Farber Cancer Institute, Boston) en collega’s hebben in 4115 deelneemsters met HER2-negatieve ziekte een analyse uitgevoerd van de prognostische en predictieve waarde van centraal bepaalde niveaus van expressie van ER, PgR en Ki-67. De uitkomsten van de analyses zijn online gepubliceerd in Breast Cancer Research and Treatment.¹

In deze HR+/HER2- populatie bedroeg de mediane expressie van ER 95%, die van PgR 90%, en die van Ki-67 18% immunostained cellen. Omdat de meeste patiënten sterk ER-positieve tumoren hadden kon de predictieve waarde van ER-niveaus niet bepaald worden. Lagere PgR- en hogere Ki-67 expressie waren geassocieerd met korter breast cancer-free interval. Er waren geen consistente aanwijzingen voor heterogeniteit van relatieve behandelingseffecten volgens expressieniveaus van PgR of Ki67, hoewel er bij lagere niveaus van PgR en hogere niveaus van Ki-67 een groter vijf-jaars absoluut profijt was van exemestaan plus ovariumfunctiesuppressie (OFS) versus tamoxifen met of zonder OFS.

De onderzoekers concluderen dat vrouwen met de slechtere prognostische kenmerken laag PgR en/of hoog Ki-67 meer absoluut profijt hebben van exemestaan plus OFS versus tamoxifen met of zonder OFS, maar dat PgR en Ki-67 slechts beperkte predictieve waarde hebben voor de selectie van adjuvante endocriene therapie voor premenopauzale patiënten met HR+/HER2- vroeg mammacarcinoom.

1.Regan MM, Pagani O, Francis FA et al. Predictive value and clinical utility of centrally assessed ER, PgR, and Ki-67 to select adjuvant endocrine therapy for premenopausal women with hormone receptor-positive, HER2-negative early breast cancer: TEXT and SOFT trials. Breast Cancer Res Treat 2015; epub ahead of print