Structurele variaties zijn de driving mutagenesis events in osteosarcoom. Ongeveer de helft van de osteosarcomen hebben kataegis hypermutator kenmerken. En translocaties zijn het belangrijkste mechanisme dat leidt tot inactivering van p53 in osteosarcoom. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een studie die gisteren werd gepubliceerd in Cell Reports.¹

Dr. Jinghui Zhang (St. Jude Children’s Research Hospital, Memphis) en haar collega’s voerden whole-genome sequencing uit bij 34 osteosarcoom tumormonsters van 32 patiënten en hun normale weefsels (20 monsters in een discovery cohort, 14 in een validation cohort). Ze vonden p53-pathway lesies in alle tumoren van het dicovery cohort. Negen van deze lesies waren translocaties in het eerste intron van het TP53-gen. In 29% tot 53% van de tumoren vonden de onderzoekers recurrente somatische mutaties in de RB1-, ATRX-, en DLG2-genen. Deze gegevens illustreren het vermogen van whole-genome sequencing voor het identificeren van recurrente somatische mutaties in kankergenomen die met andere methoden onopgemerkt zouden kunnen blijven, aldus de onderzoekers.

Referentie
1. Chen X, Bahrami A, Pappo A et al. Recurrent somatic structural variations contribute to tumorigenesis in pediatric osteosarcoma. Cell Reports 2014;epub ahead of print