Patiënten met niet-kleincellig longcarcinoom met ALK-genfusies hebben goede respons op ALK-remmers maar ontwikkelen gewoonlijk on-target resistentiemutaties. Een combinatie van een klinische studie en onderzoek van gepubliceerde gegevens heeft de waarde van verdere behandeling met ALK-remmers geïnventariseerd. Dr. Anthonie van der Wekken (UMCG) en collega’s publiceren de analyse in Clinical Lung Cancer.¹

De analyse includeerde veertien patiënten die in Groningen behandeld werden en 373 patiënten met gepubliceerde gegevens. De patiënten hadden ALK-fusiepositief NSCLC, en hadden na aanvankelijke respons op een ALK-remmer één of meer on-target resistentiemutaties ontwikkeld. Onder de 387 patiënten waren er 239 (62%) die op basis van de waargenomen mutatie tenminste één additionele lijn ALK-remming kregen. Klinisch profijt werd gezien in 177 van 239 patiënten (68%), met verschillen in profijt tussen de verschillende combinaties van mutatie en remmer. De overeenkomst tussen in vitro op basis van zes modellen voorspelde sensitiviteit en waargenomen klinisch profijt liep uiteen van 64% tot 87%.

De onderzoekers concluderen dat moleculaire diagnostiek van tumoren met resistentie tegen een ALK-remmer kan resulteren in het ontdekken van nieuwe opties van gerichte therapie voor NSCLC.

1.Koopman B, Groen HJM, Schuuring E et al. Actionability of on-target ALK resistance mutations in patients with non-small cell lung cancer: local experience and review of the literature. Clin Lung Cancer 2021.06.011

Summary: NSCLC with ALK gene fusions responds well to ALK inhibitors but commonly develops on-target resistance mutations. A clinical study combined with published data revealed that molecular diagnostics can reveal new options for targeted therapy in this setting. Among 387 patients 239 (62%) received at least one additional line of ALK inhibition, with clinical benefit in 177 (68% of 239).