De combinatie van lapatinib en trastuzumab verbetert de uitkomsten van metastatisch HER2-positief mammacarcinoom, en verhoogt de pathologisch complete respons in de neoadjuvante setting. De werkzaamheid van deze middelen in de adjuvante setting is nog niet bekend. Prof. Martine Piccart (Institut Jules Bordet, Brussel) publiceren online in het Journal of Clinical Oncology uitkomsten van de fase-3 Adjuvant Lapatinib and/or Trastuzumab Treatment Optimization Trial.¹ Uit de studie blijkt dat toevoegen van lapatinib aan een jaar adjuvant trastuzumab resulteerde in statistisch niet-significante 16% verlaging van het risico van DFS-gebeurtenissen (HR 0,84; 97,5%-bti 0,70-1,02) tijdens 4,5 jaar follow-up. Adjuvant trastuzumab gevolgd door lapatinib leidde tot verlaging van het risico van DFS-gebeurtenissen met 4% (HR 0,96; 97,5%-bti 0,80-1,15). Er waren geen subgroepen die wel statistisch significant DFS-profijt hadden van toevoeging van lapatinib. Lapatinib-behandelde patiënten hadden meer diarree, rash, en levertoxiciteit dan patiënten met trastuzumab monotherapie.

De onderzoekers concluderen dat een jaar adjuvant trastuzumab de standard of care blijft.

1.Piccart-Gebhardt M, Holmes E, Baselga J et al. Adjuvant lapatinib and trastuzumab for early human epidermal growth factor receptor 2-positive breast cancer: Results from the randomized phase III adjuvant lapatinib and/or trastuzumab treatment optimization trial. J Clin Oncol 2015; epub ahead of print