De multinationale fase 3-studie OlympiA randomiseerde patiënten met kiemlijn BRCA1/2-mutatie en hoog-risico HER2-negatief vroeg-stadium mammacarcinoom (EBC) na (neo)adjuvante chemotherapie, chirurgie, en radiotherapie naar één jaar olaparib (OL) of placebo (PL). In 2021 is gepubliceerd dat de ziektevrije overleving significant langer was in de OL-groep dan in de PL-groep. Prof. Patricia Ganz (University of California Los Angeles) en collega’s publiceren nu in het Journal of Clinical Oncology patiënt-gerapporteerde uitkomsten (PROs) van de studie, met vermoeidheid als primair eindpunt.¹

Voorafgaand aan randomisatie en na 6, 12, 18, en 24 maanden beantwoordden 1538 gerandomiseerde patiënten PRO-vragenlijsten. De score voor vermoeidheid (FACT-Fatigue) was na 6 en 12 maanden statistisch significant maar niet klinisch relevant hoger in de OL-groep dan in de PL-groep; na 18 en 24 maanden waren de scores niet langer verschillend. De score voor misselijkheid en braken (EORTC-C30) was na 6 en 12 maanden slechter in de OL-groep dan in de PL-groep. Tijdens de behandeling waren er voor sommige andere symptomen verschillen tussen de groep, maar niet voor functie –subschalen of algemene gezondheidsstatus.

De onderzoekers concluderen dat treatment-emergent symptomen van OL beperkt waren en over het algemeen resolveerden na het eind van de behandeling.

1.Ganz PA, Bandos H, Spanic T et al. Patient-reported outcomes in OlympiA: a phase III, randomized, placebo-controlled trial of adjuvant olaparib in gBRCA1/2 mutations and high-risk human epidermal growth factor receptor 2-negative early breast cancer. J Clin Oncol 2024; epub ahead of print

Summary: Analysis of patient-reported outcomes in the phase 3 OlympiA trial found that among patients with germline BRCA1/2 mutations and HER2-negative early-stage breast cancer, treatment-emergent symptoms from olaparib were limited and generally resolving after end of treatment.