
Van de 16.888 patiënten die aan alle in- en exclusiecriteria voldeden kregen er 2397 (14,2%) ADT gedurende een mediane follow-up periode van 2,7 jaar (IQR 1,0-5,4 jaar). Zowel propensity score-gematchte analyse (HR 1,88; p=0,021) als traditionele Cox-regressie analyse (HR 1,66; p=0,031) resulteerde in een statistisch significant verband tussen ADT-gebruik en het AD-risico. Het risico van AD nam statistisch significant (p=0,016) toe met de duur van ADT.
De onderzoekers concluderen dat de uitkomsten van de studie steun bieden aan de hypothese dat er een verband is tussen ADT voor prostaatcarcinoom en toename van het AD-risico.
1.Nead KT, Gaskin G, Chester C et al. Androgen deprivation therapy and future Alzheimer’s disease risk. J Clin Oncol 2015; epub ahead of print