Anti-PD-1 therapie heeft klinische activiteit laten zien in een aantal maligniteiten. In alle tot op heden gerapporteerde klinische studies van anti-PD-1 therapie zijn patiënten met vooraf bestaande auto-immuunaandoeningen (AD) geëxcludeerd, en er is slechts één studie uitgevoerd waarin patiënten met immuun-gerelateerde bijwerkingen (irAEs) van ipilimumab zijn geïncludeerd. Prof. Georgina Long (Melanoma Institute of Australia, North Sydney) en collega’s hebben nu de veiligheid en werkzaamheid van anti-PD-1 therapie in deze patiëntengroepen onderzocht. De uitkomsten van de analyse zijn online gepubliceerd in Annals of Oncology.¹ De analyse is gebaseerd op gegevens van 119 patiënten van dertien academische centra die tussen juli 2012 en oktober 2015 anti-PD-1 therapie kregen.

Onder de patiënten met vooraf bestaande AD (n=52) werd respons gezien in 33%. Twintig patiënten (38%) hadden een AD-flare die immuunsuppressie noodzakelijk maakte, onder wie zeven van dertien patiënten met reumatoïde artritis, drie van drie met reumatische polymyalgie, twee van twee met Sjögen’s syndroom, twee van twee met ITP, en drie van acht met psoriasis. Er waren geen flares in patiënten met gastroïntestinale (n=6) of neurologische (n=5) aandoeningen. Slechts twee patiënten (4%) discontinueerden de behandeling vanwege flare; wel ontwikkelden vijftien (29%) patiënten andere irAEs, van wie vier (8%) de behandeling discontinueerden. Geen van de patiënten overleed aan de behandeling.

Onder patiënten met eerder geziene irAEs van ipilimumab (n=67) werd respons gezien in 40%. Er waren twee patiënten (3%) met opnieuw optreden van dezelfde irAEs, en drieëntwintig patiënten (34%) met nieuwe irAEs, onder wie veertien met graad 3-4. Van deze groep patiënten discontinueerden acht de behandeling. Geen van de patiënten overleed.

De onderzoekers concluderen dat in melanoompatiënten met vooraf bestaande ADs of majeure irAEs met ipilimumab behandeling met anti-PD-1 freqent immuuntoxiciteiten veroorzaakte, maar deze toxiciteiten waren vaak mild en eenvoudig te managen en leidden niet tot discontinuering van de behandeling. Respons werd gezien in een significant percentage van patiënten.

1.Menzies AM, Johnson DB, Ramanujam S et al. Anti-PD-1 therapy in patients with advanced melanoma and preexisting autoimmune disorders or major toxicity with ipilimumab. Ann Oncol 2016; epub ahead of print