
De studies in kwestie waren de fase 2-studies BIRCH, FIR en POPLAR en de fase 3-studie OAK. De studies includeerden tezamen 2110 al of niet eerder behandelde patiënten. De patiënten kregen atezolizumab iedere drie weken (n=1434; 62% mannen; mediane leeftijd 63 jaar) of docetaxel iedere drie weken (n=676; 62% mannen; mediane leeftijd 63 jaar). Het primaire eindpunt van de nu gepubliceerde analyse was de associatie tussen BMI en overall survival.
In de atezolizumabgroep was er een lineaire positieve associatie tussen BMI en OS. Na correctie voor mogelijk verstorende variabelen was obesitas (BMI 30 kg/m2 of hoger) geassocieerd met significant OS profijt in de atezolizumabgroep maar niet in de docetaxelgroep. Deze associatie was het sterkst in de subgroep patiënten met hoge expressie van PD-L1. In de groep met de hoogste expressie van PD-L1 (tenminste 50% van de tumorcellen of tenminste 10% van de TILs; n=436) was de OS-HR 0,36 (95%-bti 0,21-0,62) voor obese patiënten versus patiënten met normaal gewicht, en 0,69 (95%-bti 0,48-0,98) voor patiënten met overgewicht versus patiënten met normaal gewicht. Obesitas was ook geassocieerd met PFS-voordeel in de atezolizumabgroep maar niet in de docetaxelgroep. Treatment-related adverse events waren niet geassocieerd met BMI.
De onderzoekers concluderen dat hoge BMI onafhankelijk geassocieerd was met betere overleving in atezolizumab-behandelde maar niet docetaxel-behandelde patiënten met aNSCLC.
1.Kichenadasse G, Miners JO, Mangoni AA et al. Association between body mass index and overall survival with immune checkpoint inhibitor therapy for advanced non-small cell lung cancer. JAMA Oncol 2019; epub ahead of print
Summary: A pooled analysis of individual patient data from 4 multinational clinical trials found that high body mass index was independently associated with improved overall survival with atezolizumab for advanced NSCLC.