Familiegeschiedenis van maligniteiten (FHC) is een risicofactor voor en een onafhankelijke voorspeller van uitkomsten van maligniteiten. De impact van FHC op relatieve werkzaamheid van verschillende typen behandelingen is niet bekend. Een analyse van twee Italiaanse multicenterstudies van niet-kleincellig longcarcinoom heeft deze impact onderzocht. Dr. Alessio Cortellini (Universiteit van L’Aquila) en collega’s publiceren de analyse in het Journal of Hematology & Oncology.¹



De studies includeerden patiënten met metastatisch NSCLC die eerstelijns pembrolizumab of chemotherapie kregen. Voor de nu gepubliceerde analyse kozen de onderzoekers uit elk van beide cohorten 607 patiënten die gematcht waren voor FHC, leeftijd, performance status, en ziektelast. De figuur laat zien dat in het pembrolizumab-cohort, maar niet in het chemotherapie-cohort, patiënten met een hoge FHC vergeleken met patiënten met lage of geen FHC betere overall survival (HR 0,67; p=0,0281), betere progressievrije overleving (HR 0,65; p=0,0074), en hogere percentages ziektecontrole (86,4% versus 67,5%; p=0,0096) hadden. Er waren in een parallel cohort van 118 NSCLC-patiënten tussen de groepen met hoge FHC en lage of geen FHC geen significante verschillen in prevalentie van tenminste één somatische mutatie in DNA damage response (DDR)-genen (20% versus 24,5%; p=0,6684) en evenmin signifcante verschillen in tumormutatiebelasting (6,0 versus 7,6 mut/Mb; p=0,6018) of in PD-L1 expressie door tumorcellen.

De onderzoekers concluderen dat FHC-status mNSCLC-patiënten identificeerde met betere uitkomsten met pembrolizumab maar niet met chemotherapie, onafhankelijk van somatische DDR-genmutatiestatus.

1.Cortellini A, Giusti R, Filetti M et al. High familial burden of cancer correlates with improved outcome from immunotherapy in patients with NSCLC independent of somatic DNA damage response gene status. J Hematol Oncol 2022; epub ahead of print

Summary: Analysis of two first-line mNSCLC studies found that high famial burden of cancer identified patients with improved outcomes from pembrolizumab but not chemotherapy, independent of somatic DDR gene status.