Sommige
veelgebruikte immuunsuppressieve biologische geneesmiddelen zijn gericht op
eiwitten en cytokines die een rol kunnen spelen in de pathogenese van myeloom. Een
case-control studie in een
retrospectief cohort heeft de associatie onderzocht tussen gebruik van
biologische ziekte-modificerende antireumatische middelen (DMARDs) en het
risico van multipel myeloom (MM). Dr. Gregory Calip (University of Illinois, Chicago)
en collega’s publiceren de studie vandaag online in het International
Journal of Cancer.1
De studie is
uitgevoerd in de Truven Health MarketScan Databases, met verzekeringsgegevens
van 56.886 volwassen patiënten die tussen begin 2009 en eind 2015 werden
behandeld voor reumatoïde artritis, psoriatrische artritis, of ankyloserende
spondylitis. In het cohort identificeerden de onderzoekers 287 patiënten met
een MM-diagnose. Elk van deze patiënten werd voor leeftijd, geslacht, en
reumatische indicatie gematcht met tien controlepatiënten (n=2760).
Er waren
geen verschillen tussen cases en controls in gebruik van prescriptie-NSAIDs
of conventionele-synthetische DMARDs. Onder de cases was de frequentie van gebruik van etanercept lager (4% versus
7%) en de frequentie van gebruik van tocilizumab hoger (1,4% versus 0,4%) dan
onder de controls. Vergeleken met
patiënten die alleen conventionele-synthetische DMARDs gebruikten was het
risico van MM onder alle patiënten die biologische DMARDs gebruikten
significant verlaagd (OR 0,48; p=0,02). Er waren echter verschillen in effect
tussen verschillende biologische DMARDs. Gebruik van etanercept (gericht op
TNFα) was geassocieerd met verlaagd MM-risico (OR 0,55; p=0,06) maar gebruik
van tocilizumab (gericht op IL-6) was geassocieerd met verhoogd MM-risico (OR
4,33; p=0,02).
De
onderzoekers concluderen dat gebruik van biologische DMARDs voor RA, PsA, of AS
geassocieerd was met modificatie van het risico van MM.
1.Calip GS, Patel PR, Sweiss K et al.
Targets of biologic disease-modifying antirheumatic drugs and risk of multiple
myeloma. Int J Cancer 2020; epub ahead of print
Summary: A
nested case-control study within a
retrospective cohort of 56,886 patients treated for rheumatic diseases found
that use of biologic disease-modifying antirheumatic drugs was associated with
lower risk of developing multiple myeloma (OR 0.48; p=0.02); however, while use
of etanercept was associated with lower MM risk (OR 0.55; p=0.06) use of
tocilizumab was associated with higher MM risk (OR 4.33; p=0.02); both compared
to biologic DMARD-naïve patients.
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)