Er is
behoefte aan predictieve biomarkers voor werkzaamheid van EGFR-TKIs voor EGFR-gemuteerd longcarcinoom. Een Australische
multicenterstudie in een real-world
cohort van patiënten met EGFR-gemuteerd
longadenocarcinoom heeft de associatie onderzocht tussen PD-L1 expressie (tumor proportional score; TPS) en de
werkzaamheid van EGFR-TKIs. Dr. Steven Kao (University of Sydney) en collega’s
publiceren de studie in Lung Cancer.1
De studie,
in vijf Australische ziekenhuizen, includeerde 186 patiënten die eerstelijns EGFR-TKIs
kregen voor stadium IIIB/IV longadenocarcinoom met een sensitiserende EGFR-mutatie. De gemiddelde leeftijd was
67 jaar, 66% van de patiënten waren vrouwen, en 54% had Aziatische etniciteit.
Hoge PD-L1 expressie, gedefinieerd als TPS 50% of hoger, werd vastgesteld in 23
patiënten (12%). Hoge PD-L1 expressie was geassocieerd met significant kortere
progressievrije overleving (6,6 versus 13,0 maanden; HR 2,6; p<0,0001) en overall survival (11,5 versus 32,9
maanden; HR 3,3; p<0,0001) vergeleken met lage PD-L1. Deze verschillen
bleven significant in multivariate analyses. Hoge PD-L1 expressie in post-TKI
progressiebiopten was niet geassocieerd met slechtere overleving.
De
onderzoekers concluderen dat onder patiënten met EGFR-gemuteerd longadenocarcinoom hoge tumor PD-L1 expressie geassocieerd
was met slechtere werkzaamheid van eerstelijns EGFR-TKI.
1.Liu J, Itchins M, Nagrial A et al.
Relationship between PD-L1 expression and outcome in EGFR-mutant lung cancer
patients treated with EGFR tyrosine kinase inhibitors. Lung Cancer 2021.03.004
Summary: A multicenter study in a real-world cohort of Australian EGFR-mutant lung cancer patients treated with first-line EGFR TKIs found
that high baseline PD-L1 expression was associated with shorter PFS and OS.
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)