Analyse van de androgeenreceptor (AR)-status, in het bijzonder AR-copy number, in plasma DNA is een niet-invasieve methode voor het voorspellen van castratieresistent prostaatcarcinoom (CRPC) tegen behandeling met enzalutamide of abirateron, terwijl patiënten met verhoogd plasma-AR geen slechtere uitkomsten hebben bij behandeling met taxanen. Een fase 2-studie in Italië heeft de associatie van amplificatie van het plasma AR-gen met werkzaamheid van ¹⁷⁷Lu-PSMA-617 voor zwaar-voorbehandeld mCRPC onderzocht. Dr. Ugo De Giorgi (Istituto Romagnolo per lo Studio dei Tumori, Meldola) en collega’s publiceren de studie in het British Journal of Cancer.¹

De studie includeerde 40 patiënten, onder wie 15 met in pretreatment plasmamonsters vastgesteld AR gene gain en 25 zonder AR gene gain. Vroege progressieve ziekte (PD) werd gedefinieerd als progressie binnen vier maanden na de start van ¹⁷⁷Lu-PSMA-617. Vroege PD werd gezien in 12 van 15 (80%) van de patiënten met AR gene gain versus 5 van 25 (20%) van de patiënten zonder AR gene gain (OR 16,00; p=0,007). De mediane progressievrije overleving en overall survival voor alle patiënten tezamen waren 7,5 en 12,4 maanden. De figuur laat zien dat de PFS en OS (mediaan 7,4 versus 19,1 maanden; p=0,020) significant korter waren in AR-gained versus AR-normal patiënten.

De onderzoekers concluderen dat plasma AR-status kon bijdragen aan het identificeren van mCRPC-patiënten met verhoogd risico van vroege resistentie tegen ¹⁷⁷Lu-PSMA-617.

1. De Giorgi U, Sansovini M, Severi S et al. Circulating androgen receptor gene amplification and resistance to 177LU-PSMA-617 in metastatic castration-resistant prostate cand: results of a phase 2 trial. Br J Cancer 2021; epub ahead of print

Summary: A phase 2 trial in Italy found that ¹⁷⁷Lu-PSMA-617 treated mCRPC patients with circulating AR gene gain had an elevated chance of early progressive disease (within 4 months from start of treatment) compared with patients without AR gene gain (OR 16.00; p=0.007). AR-gained patients had shorter PFS and OS compared to AR-normal patients.