Dr. Paul Nguyen (Brigham and Women’s Hospital, Boston) en collega’s hebben onderzocht of androgeendeprivatietherapie (ADT) voor gelokaliseerd prostaatcarcinoom geassocieerd is met verhoging van het risico van depressie. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het Journal of Clinical Oncology.¹ In de SEER-database identificeerden de onderzoekers 78.552 mannen ouder dan 65 jaar met een diagnose stadium I tot III prostaatcarcinoom tussen 1992 en 2007, na exclusie van patiënten met psychiatrische diagnoses in het jaar voorafgaand aan de diagnose prostaatcarcinoom

Van de patiënten kreeg 43% ADT (n=33.882). In de ADT-groep vergeleken met de niet-ADT groep was er een hoger percentage met drie-jaars cumulatieve incidentie van depressie (7,1% versus 5,2%; p<0,001), opname voor psychiatrische behandeling (2,8% versus 1,9%; p<0,001) en ambulante psychiatrische behandeling (3,4% versus 2,5%; p<0,001). Cox-analyse liet zien dat ADT-patiënten een 23% hoger risico hadden van depressie (gecorrigeerd HR 1,23; 95%-bti 1,15-1,31); een 29% hoger risico van opname voor psychiatrische behandeling (gecorrigeerd HR 1,29; 95%-bti 1,17-1,41), en een niet-significant 7% hoger risico van ambulante psychiatrische behandeling (gecorrigeeerd HR 1,07; 95%-bti 0,97-1,07). Het risico van depressie nam toe met toenemende duur van ADT, van 12% bij ADT tot zes maanden, tot 26% bij ADT zeven tot elf maanden, en tot 37% bij ADT gedurende een jaar of langer (p trend <0,001). Een vergelijkbaar verband met duur van ADT werd gezien voor inpatient (p trend <0,001) en outpatient (p trend <0,001) psychiatrische behandeling.

De onderzoekers concluderen dat farmacologische ADT geassocieerd was met verhoging van het risico van depressie en psychiatrische behandeling in dit grote cohort van oudere mannen met gelokaliseerd prostaatcarcinoom.

1.Dinh K, Reznor G, Muralidhar V et al. Association of androgen deprivation therapy with depression in localized prostate cancer. J Clin Oncol 2016; epub ahead of print