Een meta-analyse die in 2014 werd gepubliceerd suggereerde dat circulerende vetzuren geen belangrijke rol spelen in de prostaatcarcinogenese. Dr. Jorge Chavarro (Harvard School of Public Health) en collega’s hebben een analyse uitgevoerd die deze conclusie tegenspreekt. Ze publiceren online in het Journal of the National Cancer Institute een patiënt-controle analyse in het cohort van de Physicians’ Health Study, met 476 prostaatcarcinoompatiënten en gematchte controlepersonen.¹ Uit de analyse blijkt dat de associaties tussen circulerende vetzuren en het risico van prostaatcarcinoom ‘dramatisch sterker’ waren in mannen met een diagnose langer dan tien jaar na de bloedmonstername dan in mannen met een korter interval tussen monstername en diagnose.


Onder mannen met een interval tussen monstername en diagnose korter dan tien jaar was het relatief risico van prostaatcarcinoom 1,03 (95%-bti 0,86-1,25) per interkwartiel range voor enkelvoudig onverzadigde vetzuren en 0,95 (95%-bti 0,78-1,15) voor meervoudig onverzadigde vetzuren. Onder mannen met een interval tussen monstername en diagnose tien jaar of langer was het relatief risico van prostaatcarcinoom 1,69 (95%-bti 1,21-2,34) per interkwartiel range voor enkelvoudig onverzadigde vetzuren (p voor heterogeniteit = 0,01) en 0,59 (95%-bti 0,42-0,83) per interkwartiel range voor meervoudig onverzadigde vetzuren (p voor heterogeniteit = 0,02).

De onderzoekers concluderen dat de resultaten van de meta-analyse ten dele kunnen worden verklaard uit onvoldoende follow-up tijd, en dat sommige omgevings- en/of metabole factoren een rol kunnen spelen in de prostaatcarcinogenese meer dan tien jaar voor de diagnose wordt gesteld.

1.Yang M, Sesso HD, Colditz GA et al. Effect modification gy time since blood draw on the association between circulating fatty acids and prostate cancer risk. J Natl Cancer Inst 2016; epub ahead of print