PD-1 routeremmers zijn standaard therapie geworden voor gevorderd NSCLC. Soms wordt late respons of pseudoprogressie gezien in patiënten die wel degelijk profijt hebben bij de behandeling. Er is behoeft aan additionele markers, naast expressie van PD-L1, voor de selectie van patiënten die in aanmerking komen voor de behandeling. Prof. Natasha Leighl (Princess Margaret Cancer Centre, Toronto) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de associatie van neutrofiel-lymfocyt ratio (NLR), absoluut neutrofielgetal (ANC), en trombocyt-lymfocyt ratio (PLR) met de uitkomst van PD-1 routeremmers voor gevorderd NSCLC. Ze publiceren de studie online in Clinical Lung Cancer.¹



De studie includeerde 88 patiënten die tussen mei 2013 en augustus 2016 in Toronto PD-1 routeremmers kregen voor gevorderd NSCLC. In 22 patiënten (25%) werd partiële respons gezien. Onafhankelijk van PD-L1 expressie van de tumor was baseline NLR ≤ 4 geassocieerd met superieure ziektecontrole (74% versus 50%; p=0,025), langere duur van de behandeling (p=0,037), langere tijd tot progressie (p=0,053) en langere overall survival (p=0,019). Lagere NLR en ANC tijdens de behandeling waren eveneens significant geassocieerd met respons en met duur van behandeling. Baseline PLR was niet geassocieerd met ziektecontrole, respons, duur van behandeling, of OS.

De onderzoekers concluderen dat NLR en ANC geassocieerd zijn met de uitkomst van PD-1 routeremmers voor gevorderd NSCLC, en wellicht kunnen worden gebruikt voor selectie van patiënten die profijt kunnen hebben van de behandeling.

1. Zer A, Sung MR, Walia P et al. Correlation of neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR) and absolute neutrophil count (ANC) with outcomes with PD- axis inhibitors in patients with advanced non-small cell lung cancer (NSCLC). Clin Lung Cancer 2018; epub ahead of print