Nonfatal self-injury (NFSI) is een manifestatie van ernstige distress die wordt gezien in drie per duizend patiënten na een diagnose van een maligniteit. Er is behoefte aan een methode om patiënten met een hoog NFSI-risico te identificeren. Een studie door de Enhanced Supportive Psycho-oncology Canadian Care (ESPOC) Group heeft de associatie van patiënt-gerapporteerde uitkomsten met het NFSI-risico geïnventariseerd. Dr. Julie Hallet (Sunnybrook Health Sciences Centre, Toronto) en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.¹


Tussen begin 2007 en eind 2019 was in Ontario tenminste één Edmonton Symptom Assessment System (ESAS)-score beschikbaar voor 408.858 volwassen patiënten binnen 36 maanden na een nieuwe diagnose van een maligniteit. Er waren 425 patiënten met een ESAS-score en NFSI binnen 180 dagen na de Assessment. Van deze patiënten werden er 406 gematcht (1:4) met 1624 controlepatiënten zonder NFSI. Factoren die geassocieerd waren met het risico van NFSI binnen 180 dagen na de ESAS-bepaling waren matige tot ernstige angst/ongerustheid (OR 1,61; 05%-bti 1,14-2,27), depressie (1,66; 1,20-2,31), kortademigheid (1,65; 1,18-2,31), en totale ESAS-score (per toename met 10 punten 1,51; 1,40-1,63).

De onderzoekers concluderen dat ze factoren hebben gevonden die patiënten met verhoogd NFSI-risico kunnen identificeren.

1.Hallet J, Sutradhar R, Isenberg-Greda E et al. Association of patient-reported outcomes with subsequent nonfatal self-injury after a new cancer diagnosis. JAMA Oncol 2022; epub ahead of print

Summary: A case-control study in Canada found that reporting moderate to severe anxiety, depression, and shortness of breath and an increasing t-ESAS score after cancer diagnosis were associated with higher odds of nonfatal self-injury in the following 180 days.