De standaardbehandeling met temozolomide (TMZ) heeft slechts beperkte werkzaamheid in patiënten met nieuw-gediagnostiseerd glioblastoom met een niet-gemethyleerde O⁶-methylguanine DNA-methyltransferase (MGMT) promoter. In de Duitse fase 2-studie GLARIUS is bevacizumab plus irinotecan (BEV+IRI) vergeleken met TMZ in deze patiënten. Prof. Ulrich Herrlinger (Universitätsklinikum Bonn) en collega’s publiceren de uitkomsten van GLARIUS online in het Journal of Clinical Oncology.¹

Deelnemers aan de niet-geblindeerde studie waren 182 patiënten van 22 centra, die 2:1 werden gerandomiseerd naar BEV (10 mg/kg iedere twee weken) gedurende de radiotherapie gevolgd door onderhoud met BEV (10 mg/kg iedere twee weken) plus IRI (125 mg/m² iedere twee weken), of naar dagelijks TMZ (75 mg/m²) gedurende RT gevolgd door zes cycli TMZ (150-200 mg/m² per dag gedurende vijf dagen iedere vier weken). Het primaire eindpunt was de progressievrije overleving na zes maanden behandeling.

De PFS-6 was 42,6% met TMZ versus 79,3% met BEV+IRI. De mediane PFS was 5,99 maanden met TMZ versus 9,7 maanden met BEV+IRI (p<0,001). Bij progressie kreeg 81,8% van de patiënten uit de TMZ-arm crossover BEV-behandeling. De overall survival was niet verschillend tussen beide armen: de mediane OS was 16,6 maanden met BEV+IRI versus 17,5 maanden met TMZ. Er waren geen statistisch significante verschillen in kwaliteit van leven tussen beide armen.

De onderzoekers concluderen dat BEV+IRI vergeleken met TMZ resulteerde in superieure PFS. De OS verschilde niet tussen beide armen, mogelijk als gevolg van de hoge percentage crossover na progressie uit de TMZ-arm naar BEV.

1.Herrlinger U, Schäfer N, Steinbach JP et al. Bevacizumab plus irinitoecan versus temozolomide in newly diagnosed O6-methylguanine-DNA methyltransferase nonmethylated glioblastoma: the randomized GLARIUS trial. J Clin Oncol 2016; epub ahead of print