
In de database identificeerden de onderzoekers 202.080 patiënten met een diagnose T1-T2, N0-N2, M0 tussen begin 1990 en eind 2005, en bekende HR-status. De mediane follow-up was 14,17 jaar. Het percentage van alle BC-overlijdens dat plaatsvond langer dan vijf jaar na de diagnose was 65% voor HR-positief en 28% voor HR-negatief BC (p<0,001). In HR-positief BC was het cumulatieve risico van BCSM gedurende de jaren 5 tot en met 20 na de diagnose 9,9% voor N0-ziekte, 21,9% voor N1-ziekte, en 38% voor N2-ziekte. Voor HR-negatief BC waren de corresponderende risico’s 7,9%, 12,2%, en 19,9%. Onder patiënten met T1a/b, N0, HR-positief BC was het risico van BCSM 84% lager dan het risico van niet-BCSM. Onder patiënten met N2, HR-positief BC was het risico van BCSM 43% hoger dan dat van niet-BCSM. Onder patiënten die vijf jaar na diagnose overleefd hadden was voor zowel HR-positief als HR-negatief BC het BCSM-risico afhankelijk van T-N status, leeftijd, en jaar van diagnose. Voor HR-positief BC waren ook ras en graad van invloed op dit risico.
De onderzoekers concluderen dat in de algemene bevolking het risico van BCSM vijf jaar en langer na de diagnose substantieel is in zowel HR-positief als HR-negatief BC.
1.Leone JP, Vallejo CT, Hassett MJ et al. Factors associated with late risks of breast cancer-specific mortality in the SEER registry. Breast Cancer Res Treat 2021; epub ahead of print
Summary: Analysis of the SEER registry (1990-2005) investigated late (≥ 5 years) breast cancer-specific mortality in the general population. Of all BC deaths, the proportion that occurred after 5 years was 65% for HR-positive BC versus 28% for HR-negative BC (p<0.001). The risks of BCSM conditional on having survived 5 years for both HR-positive and HR-negative BC depended on T-N status, age, and year of diagnosis. In HR-positive BC, the risks also depended on race and grade.