Afwijkend lipidemmetabolisme is een pathogeen kenmerk van CLL. Dr. Rena Buckstein (Sunnybrook Health Sciences Centre, Toronto) en collega’s hebben onderzocht wat de associatie is tussen prediagnostische componenten van metabool syndroom en het risico van CLL. De studie is online gepubliceerd in het Journal of the National Cancer Institute.¹

De onderzoekers voerden een patiënt-controlestudie uit onder personen ouder dan 65 jaar in Ontario. Ze identificeerden 2124 patiënten met een CLL-diagnose tussen begin 2000 en eind 2005, voor wie prediagnostische gegevens bekend waren over diabetes, hypertensie, en dyslipidemie. Ze selecteerden uit de algemene bevolking 7935 voor leeftijd en geslacht gematchte controlepersonen met eveneens informatie over diabetes, hypertensie en dyslipidemie. De gemiddelde leeftijd van de deelnemers was 75,6 jaar; 20,2% had diabetes; 35,8% had hypertensie; en 17,6% had dyslipidemie. In multivariate analyse waren dyslipidemie (OR 1,26; p<0,001) en hypertensie (OR 1,12; p=0,03) geassocieerd met de ontwikkeling van CLL. Metabool syndroom en diabetes waren niet geassocieerd met de ontwikkeling van CLL. Tijdens follow-up tot maart 2014, of tot drie jaar na het laatste contact met de gezondheidszorg, of tot overlijden, was onder de patiënten met CLL gebruik van lipidenverlagende medicatie geassocieerd met statistisch significant betere overleving (HR 0,53; p<0,001).

De onderzoekers concluderen dat ze een hogere prevalentie van dyslipidemie hebben vastgesteld voorafgaand aan een diagnose CLL, vergeleken met personen die geen CLL ontwikkelden. De betere CLL-overleving in patiënten die lipidenverlagende medicatie gebruikten dient te worden bevestigd in prospectieve studies.

1.Mozessohn L, Earle C, Spaner D et al. The association of dyslipidemia with chronic lymphocytic leukemia: a population-based study. J Natl Cancer Inst 2016; epub ahead of print