De B-cel activeringsmarkers CXCL13, sCD23, sCD27, en sCD30 zijn geassocieerd met risico van toekomstig lymfoom. Gebrek aan informatie over individuele dynamiek van de associaties tussen markers en ziekte maakt risicoschatting op basis van de gehalten van deze markers lastig. Prof. Beatrice Melin (Universiteit van Umeå, Zweden) en collega’s hebben een patiënt-controle analyse uitgevoerd in het cohort van de Noord-Zweden Gezondheid en Ziekte Studie. Ze publiceren de studie online in Cancer Research.¹

De deelnemers aan de prospectieve studie stonden bij inclusie en op één later tijdstip een bloedmonster af. Tijdens de follow-up ontwikkelden 170 deelnemers B-cel lymfoom. De onderzoekers selecteerden in het cohort 170 controlepersonen, en analyseerden het verband tussen gehalten van markers bij baseline, en verandering tussen baseline en follow-up, en het risico van B-cel lymfoom. Ze zagen sterke associaties tussen gehalten van CXCL13, sCD23, sCD27, en sCD30 in bloedmonsters die vijftien tot vijfentwintig jaar voor de diagnose waren genomen en het risico van B-cel lymfoom. De gehalten van deze B-cel activeringsmarkers namen in de loop van de tijd toe in de patiënten, en bleven stabiel in de controlepersonen. De associaties waren het sterkst voor indolente lymfoomsubtypes.

De onderzoekers concluderen dat deze markers wellicht kunnen worden gebruikt voor het voorspellen van vroege nog occulte ziekte, en wellicht ook voor screening en monitoring in individuele patiënten.

1.Späth F, Wibom C, Krop EJM et al. Biomarker dynamics in B-cell lymphoma: a longitudinal prospective study of plasma samples up to 25 years before diagnosis. Cancer Res 2017; epub ahead of print