Extensieve betrokkenheid van lymfeklieren in patiënten met mammacarcinoom is geassocieerd met een significant risico van distante metastase. Dit zou kunnen betekenen dat lokale controle in deze populatie van minder gewicht is dan systemische controle. Dr. Lior Braunstein (Harvard Radiation Oncology Program, Boston) en collega’s hebben een analyse uitgevoerd van lange-termijn uitkomsten van borstsparende chirurgie (BCT) versus gemodificeerde radicale mastectomie (MRM) in patiënten met tien of meer betrokken lymfeklieren. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Breast Cancer Research and Treatment.¹

Van de 98 patiënten ondergingen er 46 BCT en 52 MRM. Vrijwel alle patiënten kregen radiotherapie inclusief axillaire en supraclaviculaire velden. De mediane follow-up was 76 maanden; de vijf-jaars DFS was 64,9% en de vijf-jaars OS was 71,9%. Slecht-gedifferentieerde (p=0,007) en ER-negatieve tumoren (p=0,015) waren geassocieerd met slechtere DFS. Er waren geen verschillen tussen de beide groepen in tien-jaars DFS (45,4% voor MRM versus 57,6% voor BCT; p=0,31) of tien-jaars OS (61,4% voor MRM versus 63,7% voor BCT; p=0,79). Distante-metastasevrije overleving was 48,9% na MRM versus 60,6% na BCT (p=0,19).

De onderzoekers concluderen dat patiënten met tien of meer betrokken lymfeklieren vergelijkbare uitkomsten hebben na BCT of MRM, beide met radiotherapie. Systemische controle blijft een uitdaging in deze populatie.

1.Braunstein LZ, Galland-Girodet S, Goldberg S et al. Long-term outcomes among breast cancer patients with extensive regional lymph node involvement: implications for locoregional management. Breast Cancer Res Treat 2015; epub ahead of print