De fase 3-studie NRG Oncology/NSABP B-40 liet zien dat toevoegen van bevacizumab aan neoadjuvante chemotherapie voor vroeg-stadium HER2-negatief mammacarcinoom resulteerde in significante toename van het percentage patiënten met pathologisch complete respons. Een van de secundaire eindpunten van de studie was het optreden van chirurgische complicaties. Prof. Harry Bear (Massey Cancer Center, Richmond VA) en collega’s publiceren uitkomsten voor dit secundaire eindpunt online in Annals of Surgical Oncology.¹

De studie randomiseerde 1206 vrouwen met HER2-negatief operabel mammacarcinoom naar drie verschillende docetaxel plus anthracycline regimes met of zonder bevacizumab (15 mg/kg iedere drie weken gedurende zes van acht cycli en tien doses na de chirurgie). De vrouwen werden voor chirurgische complicaties gevolg tot 24 maanden na inclusie in de studie. Vroege chirurgische complicaties werden significant vaker gezien in de bevacizumabgroep (25,4% versus 18,9%; p=0,008), maar deze complicaties waren voornamelijk graad 1 of 2. Vroege niet-infecieuze wonddehiscenties waren infrequent en niet significant verschillend tussen beide groepen (5,4% versus 3,1%; p=0,15). Lange-termijn niet-infectieuze wondcomplicaties waren significant meer frequent in de bevacizumabgroep (11,8% versus 5,1%; p=0,0007) maar de incidentie van graad 3 of hoger wonddehiscentie was laag (<1%) in beide groepen. Onder de 193 patiënten die expander of implantreconstructie ondergingen werden graad 3 of hoger complicaties gezien in 19 van 97 patiënten in de bevacizumabgroep (19,6%) en 10 van 96 in de niet-bevacizumabgroep (10,4%; p=0,11).

De onderzoekers concluderen dat toevoeging van bevacizumab resulteerde in toename van de chirurgische complicaties, maar dat de meeste ernstige complicaties niet signnificant toenamen.

1.Bear HD, Tang G, Rastogi P et al. The effect on surgical complications of bevacizumab added to neaoadjuvant chemotherapy for breast cancer: NRG Oncology/NSABP protocol B-40. Ann Surg Oncol 2016; epub ahead of print