In knaagdieren is gezien dat langer vasten tijdens de slaapperiode een gunstig effect heeft op de carcinogenese en op metabole processen die mogelijk geassocieerd zijn met risico en prognose van mammacarcinoom. Catherine Marinac, promovenda bij de University of California in San Diego, en collega’s hebben onderzocht of in mensen een vergelijkbare assoicatie bestaat. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in JAMA Oncology.¹

De onderzoekers verzamelden gegevens van 2413 vrouwen met mammacarcinoom (leeftijd bij diagnose 27 tot en met 70 jaar) maar zonder diabetes mellitus tussen maart 1995 en mei 2007, met follow-up tot mei 2015. Voor het gehele cohort was de gemiddelde duur van vasten tussen de laatste maaltijd van de dag en de eerste maaltijd van de volgende dag 12,5 uur (SD 1,7 uur). Vrouwen die minder dan dertien uur per nacht vastten (de laagste twee tertielen van de vastendistributie) hadden een 36% verhoogd risico van recidief vergeleken met vrouwen die meer dan dertien uur per nacht vastten (HR 1,36; 95%-bti 1,05-1,76). Korter vasten dan dertien uur per nacht was niet statistisch significant geassocieerd met de mammacarcinoom-specifieke mortaliteit (HR 1,21; 95%-bti 0,91-1,60) of met de all-cause mortaliteit (HR 1,22; 95%-bti 0,95-1,56).

De onderzoekers concluderen dat verlenging van de periode tussen de laatste maaltijd van een dag en de eerste maaltijd van de volgende dag een eenvoudige strategie kan zijn om het risico van recidief van mammacarcinoom te verlagen. Ze speculeren over een rol van de glucoseregulatie en van duur van de slaap als mechanisme tussen duur van overnacht vasten en prognose van mammacarcinoom.

1.Marinac C, Nelson SH, Breen CI et al. Prolonged nightly fasting and breast cancer prognosis. JAMA Oncol 2016; epub ahead of print