In preklinische studies is gezien dat oestradiol de angiogenese kan beïnvloeden. Hoge VEGF-niveaus in mammatumoren zijn geassocieerd met verlaagde respons op endocriene therapie. In de fase 3-studie CALGB 40503 is de waarde onderzocht van toevoeging van de anti-VEGFR medicatie bevacizumab aan eerstelijns letrozol voor hormoonreceptor-positief metastatisch mammacarcinoom (MBC). Dr. Maura Dickler (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s publiceren de uitkomsten van de studie online in het Journal of Clinical Oncology.¹

CALGB 40503-deelneemsters waren 343 patiënten met een mediane leeftijd van 58 jaar (range 25 tot 87 jaar). Ze werden gerandomiseerd naar oraal letrozol 2,5 mg per dag met of zonder intraveneus bevacizumab 15 mg/kg eens per drie weken. Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving. Na mediaan 39 maanden follow-up was de mediane PFS 20,2 maanden met letrozol plus bevacizumab versus 15,6 maanden met alleen letrozol, overeenkomend met een een 25% lager risico van progressie in de bevacizumab-arm (HR 0,75; p=0,016). Het verschil in overall survival was niet statistisch significant (HR 0,87; p=0,188), met mediane OS 47,2 maanden met letrozol plus bevacizumab versus 43,9 maanden met alleen letrozol. Graad 3- en 4-bijwerkingen van toevoeging van bevacizumab waren hypertensie (24% versus 2%) en proteïnurie (11% versus 0%).

De onderzoekers concluderen dat toevoeging van bevacizumab aan eerstelijns letrozol voor HR-positief MBC resulteert in significante verlenging van de PFS, echter met een duidelijk verhoogd risico van graad 3- en 4-bijwerkingen. Onderzoek van predictieve markers is vereist om de rol van bevacizumab in deze setting duidelijker te maken.

1.Dickler MN, Barry WT, Cirrincione CT et al. Phase III trial evaluating letrozole as first-line endocrine therapy with or without bevacizumab for the treatment of postmenopausal women with hormone receptor-positive avanced stage breast cancer: CALGB 40503 (Alliance). J Clin Oncol 2016; epub ahead of print