
De studie includeerde patiënten met een biopsie Gleason score 4 + 3 = 7 of hoger, PSA hoger dan 20 ng/ml, of MRI-beoordeelde T3-ziekte, en lymfklieren kleiner dan 20 mm. Van de 75 geïncludeerde patiënten hadden 65 (87%) hoog-risico ziekte volgens NCCN-criteria. De patiënten werden 2:1 gerandomiseerd naar enzalutamide plus leuprolide (EL) met of zonder abirateron plus prednison (AP) gedurende 24 weken gevolgd door radicale prostatectomie. De ELAP-arm telde 50 patiënten; de EL-arm 25. Het primaire eindpunt van de studie was pathologisch complete respons of minimale residuele ziekte (residuele tumor 5 mm of kleiner). Centraal-beoordeelde pCR of MRD werd gezien in 15 van 50 patiënten in de ELAP-arm (30%) versus 4 van 25 in de EL-arm (16%; p=0,263). Percentages ypT3-ziekte, positieve marges, en positieve lymfeklieren waren vergelijkbaar in beide armen. De behandelingen werden goed verdragen.
De onderzoekers concluderen dat neoadjuvante hormoontherapie voor LAPC resulteerde in een trend van verbetering van de pathologische uitkomsten. De patiënten blijven gevolgd worden om de impact van de behandeling op het risico van recidief te beoordelen.
1.McKay RR, Ye H, Xie W et al. Evaluation of intense androgen deprivation before prostatectomy: a randomized phase II trial of enzalutamide and leuprolide with or without abiraterone. J Clin Oncol 2019; epub ahead of print
Summary: A randomized phase II trial at four centers in the USA evaluated neoadjuvant enzalutamide and leuprolide (EL) with or without abirateron and prednison (AP) before radical prostatectomy in men with locally advanced prostate cancer. The study found a trend toward improved pathologic outcomes with ELAP compared to EL. Longer follow-up is necessary to evaluate the impact on recurrence rates.