Kiemlijnmutaties in DNA-reparatiegenen zoals BRCA2 zijn geassocieerd met een verhoogd risico van lethaal prostaatcarcinoom. In mannen met gelokaliseerd prostaatcarcinoom zonder bekende familiepredispositie is de prevalentie van deze mutaties te laag (4,6%) om routinematig testen rendabel te maken. Dr. Peter Nelson (Fred Hutchinson Cancer Center, Seattle WA) en collega’s hebben nu de frequentie van de mutaties in metastatisch prostaatcarcinoom onderzocht. Ze publiceren de uitkomsten van de studie online in The New England Journal of Medicine.¹

Deelnemers waren 692 mannen met metastatisch prostaatcarcinoom, niet geslecteerd voor familiegeschiedenis van maligniteiten of leeftijd bij diagnose. De onderzoekers isoleerden kiemlijn DNA en bepaalden met multiplex sequencing de aanwezigheid van mutaties in twintig DNA-herstelgenen die geassocieerd zijn met autosomaal dominante kanker-predisponerende syndromen. In 82 van de deelnemers (11,8%) vonden de onderzoekers 84 verondersteld-pathogene kiemlijn DNA-reparatiegenmutaties. Deze mutaties werden gezien in zestien genen, waaronder BRCA2 (37 mannen; 5,3%), CHEK2 (1,9%), ATM (1,6%), BRCA1 (0,9%), RAD51D (0,4%) en PALB2 (0,4%). De mutatiefrequenties verschilden niet tussen mannen met en zonder familiegeschiedenis van maligniteiten of tussen mannen met verschillende leeftijden bij diagnose.

De onderzoekers concluderen dat de frequentie van kiemlijnmutaties in DNA-reparatiegenen in mannen met metastatisch prostaatcarcinoom 11,8% bedraagt, significant hoger (p<0,001) dan de frequentie die is gezien in mannen met gelokaliseerd prostaatcarcinoom.

1.Pritchard CC, Mateo J, Walsh MF et al. Inherited DNA-repair gene mutations in men with metastatic prostate cancer. N Engl J Med 2016; epub ahead of print