Erlotinib is geregistreerd voor de behandeling van alle patiënten met gevorderd NSCLC, maar is het meest werkzaam voor EGFR-gemuteerd NSCLC. Cabozantinib is een small molecule tyrosinekinase-remmer gericht tegen MET, VEGFR, RET, ROS1, en AXL, die alle mogelijk een rol spelen in de carcinogenese in de long. De gerandomiseerde fase 2-studie ECOG-ACRIN 1512 vergeleek de werkzaamheid van cabozantinib alleen of in combinatie met erlotinib versus alleen erlotinib in patiënten met EGFR-wildtype NSCLC. Dr. Joel Neal (Stanford Cancer Institute, CA) en collega’s publiceren de uitkomsten van de studie online in The Lancet Oncology.¹

De studie werd uitgevoerd bij 37 centra in de Verenigde Staten. De deelnemers hadden één of twee eerdere behandelingen gekregen voor gevorderd niet-squameus NSCLC. Ze werden gerandomiseerd naar erlotinib 150 mg eenmaal daags (n=42), cabozantinib 60 mg eenmaal daags (n=40), of erlotinib 150 mg plus cabozantinib 40 mg eenmaal daags (n=43). Imaging voor controle op progressie werd iedere acht weken uitgevoerd. Het primaire eindpunt was progressievrije overleving.

Onder de 111 voor werkzaamheid evaluabele patiënten (89%) was de mediane PFS 1,8 maanden in de alleen-erlotinibgroep; 4,3 maanden in de alleen-cabozantinibgroep (HR versus alleen erlotinib 0,39; p=0,0003), en 4,7 maanden in de erlotinib plus cabozantinib-groep (HR versus alleen erlotinib 0,37; p=0,0003). In de 119 voor veiligheid evaluabele patiënten waren de meest-geziene graad 3- en 4-bijwerkingen diarree (8% in beide monotherapiegroepen; 11% in de combinatiegroep), hypertensie (geen met alleen erlotinib, 25% met alleen cabozantinib, 3% met de combinatie), vermoeidheid (13% versus 15% versus 15%), orale mucositis (geen versus 10% versus 3%), en trombo-embolische gebeurtenissen (geen versus 8% versus 5%). Twee patiënten overleden; één in de cabozantinibgroep en één in de combinatiegroep.

De onderzoekers concluderen dat de studie liet zien dat in patiënten met gevorderd EGFR-wildtype NSCLC cabozantinib alleen of in combinatie met erlotinib betere werkzaamheid had dan alleen erlotinib, met additionele toxiciteit die over het algemeen hanteerbaar was.

1.Neal JW, Dahlberg SE, Wakelee HA et al. Erlotinib, cabozantinib, or erlotinib plus cabozantinib as second-line or third-line treatment of patients with EGFR wild-type advanced non-small-cell lung cancer (ECOG-ACRIN 1512): a randomised, controlled, open-label, multicentre, phase 2 trial. Lancet Oncol 2016; epub ahead of print