Prof. Gun Min Kim (Yonsei Universiteit, Seoel) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van factoren die geassocieerd zijn met duurzame respons van HER2-positief metastatisch mammacarcinoom (MBC) op eerstelijns trastuzumab plus taxaan-chemotherapie. Ze publiceren de studie vandaag online in Breast Cancer Research and Treatment.¹ In de MBC-database van de Yonsei Universiteit identificeerden de onderzoekers 1218 patiënten met een diagnose MBC tussen 2006 en 2016. Van deze patiënten hadden 294 HER2-positieve ziekte, en 153 kregen eerstelijns trastuzumab plus taxaan-chemotherapie.

De mediane follow-up was 28 maanden (95%-bti 4,4 tot 83,0 maanden). De mediane progressievrije overleving van de 153 HER2-positieve patiënten was 12 maanden, en de mediane overall survival was 39 maanden. Drieënzeventig HER2-positieve patiënten hadden HR-negatieve tumoren (47,7%). HR-negatieve patiënten hadden een trend van langere PFS dan HR-positieve patiënten (mediaan 13 versus 11 maanden; p=0,160). Patiënten met niet-viscerale metastasen, voornamelijk botmetastasen, hadden langere mediane PFS en OS dan patiënten met viscerale metastasen (mediane PFS 15 versus 11 maanden; p=0,012; mediane OS 75 versus 34 maanden ; p=0,03). In landmark analyse vanaf negen maanden was de PFS significant langer voor HR-negatieve dan voor HR-positieve patiënten (mediaan 19 versus 9 maanden; p=0,008).

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met HER2-positief metastatisch mammacarcinoom de HR-status een mogelijke predictieve biomarker is voor duurzame respons op trastuzumab-gebaseerde therapie.

1.Park HS, Sohn J, Kim SI et al. Effects of hormone receptor status on the durable response of trastuzumab-based therapy in metastatic breast cancer. Breast Cancer Res Treat 2017l; epub ahead of print