Proteasoomremmers
zijn effectieve behandelingen voor Waldenström’s macroglobulinemie (WM), maar
deze middelen dienen parenteraal te worden toegediend, en zijn geassocieerd met
polyneuropathie. De multicenter fase 1-2 studie HOVON124/ECMW-R2 heeft de
werkzaamheid en veiligheid geïnventariseerd van de minder-toxische oraal
toegediende proteasoomremmer ixazomib, in combinatie met rituximab en
dexamethason (IRD), voor reciderend of refractair (R/R) WM. Prof. Marie José
Kersten (Amsterdam UMC) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical
Oncology.1
De studie,
uitgevoerd in achttien centra in Nederland, België, en Griekenland, includeerde
59 patiënten. De mediane leeftijd was 69 jaar (range 46-91) en het mediane
aantal eerdere behandelingen was 2 (range 1-7); 70% van de patiënten had
intermediaire of hoge WM-IPSS score. De patiënten kregen acht vier-weekse inductiecycli
van oraal ixazomib op dagen één, acht, en vijftien plus oraal dexamethason 20
mg op dagen één, acht, vijftien, en tweeëntwintig. Vanaf cyclus drie werd
rituximab toegevoegd, de eerste dosis intraveneus 375 mg/m2; alle
volgende doses subcutaan 1400 mg flat
dose. Na fase 1 van de studie werd ixazomib 4 mg flat dose gekozen als aanbevolen fase 2-dosering. Het primaire
eindpunt van fase 2 was overall response
rate na acht cycli.
Objectieve respons werd gezien in 42 van 59 patiënten (71%; 14% zeer goede
partiële respons, 27% partiële respons; 20% mineure respons). De diepte van
respons verbeterde tot maand twaalf: beste ORR 85% (VGPR 15%; PR 46%; mineure
respons 24%). De mediane tijd tot eerste respons was vier maanden, en de
mediane duur van respons was 36 maanden. De mediane progressievrije overleving
en overall survival werden niet
bereikt; na mediaan 24 maanden follow-up (range 7,4-54,3) was het
PFS-percentage 56% en het OS-percentage 88%. De toxiciteit betrof vooral graad
2 of 3 cytopenieën, graad 1 of 2 neurotoxiciteit, en graad 2 of 3 infecties; er
waren geen infusiereacties of immuunglobuline M-flares. Kwaliteit van leven na
significant toe na de inductie. Tenminste zes IRD-cycli werden voltooid door 48
patiënten (81%).
De
onderzoekers concluderen dat IRD veelbelovende werkzaamheid en manageable
toxiciteit had in patiënten met R/R WM.
1.Kersten
MJ, Amaador K, Minnema MC et al. Combining ixazomib with subcutaneous rituximab and dexamethasone in
relapsed or refractory Waldenström’s macroglobulinemia: final analysis of the
phase I/II HOVON124/ECWM-R2 study. J Clin Oncol 2021; epub ahead of print
Summary: The multinational HOVON124/ECWM-R2 study found that oral ixazomib combined with subcutaneous rituximab and oral
dexamethasone had promising efficacy with manageable toxicity in patients with
R/R WM.
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)