Preklinische experimenten hebben laten zien dat tumor-hypoxie homologe-recombinatiedeficiëntie induceert, die zou kunnen leiden tot verhoogde sensitiviteit voor PARP-remmers. De multicenter fase 1-2 studie NCI10066 in de Verenigde Staten heeft de combinatie van ramucirumab (voor het induceren van hypoxie) en olaparib (PARP-remmer) voor eerder-behandeld metastatisch adenocarcinoom van maag en slokdarm-maagovervang (mG/GEJ-adenocarcinoom) geëvalueerd. Dr. Michael Cecchini (Yale School of Medicine, New Haven CT) en collega’s publiceren de studie in het British Journal of Cancer.¹



De studie includeerde 51 patiënten die tenminste één eerdere lijn therapie hadden gekregen voor mG/GEJ-adenocarcinoom. De patiënten kregen ramucirumab 8 mg/kg op dag één van veertien-daagse cycli, plus oplopende doseringen olapararib. In fase 1 werd de aanbevolen fase 2-dosering vastgesteld op 300 mg tweemaal daags. In fase 2 werden met deze dosering in combinatie met ramucirumab 43 patiënten behandeld. De figuur laat zien dat de ORR met deze combinatie 14% bedroeg (95%-bti 4,7-25,6). Deze figuur toont de progressievrije overleving (mediaan 2,8 maanden; 95% 2,3-4,2) en de overall survival (mediaan 7,3 maanden; 5,7-13,0). De veiligheid van de combinatie was manageable.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van olaparib en ramucirumab verdragen werd en werkzaamheid had die gunstig was vergeleken met wat is gezien in historische controles met alleen ramucirumab.

1.Cecchini M, Cleary JM, Shyr Y et al. NCI10066: a phase 1/2 study of olaparib in combination with ramucirumab in previously treated metastatic gastric and gastroesophageal junction adenocarcinoma. Br J Cancer 2023-02534-1

Summary: A multicenter phase 1-2 trial found that the combination of olaparib and ramucirumab was well-tolerated and had efficacy for previously treated mG/GEJ adenocarcinoma.