In urotheelcarcinoom wordt expressie gezien van PD-1 en de liganden van PD-1, en er zijn aanwijzingen voor klinisch profijt van remming van de PD-1 route. De fase 1b-studie KEYNOTE-012 onderzocht de veiligheid en werkzaamheid van het anti-PD-1 antilichaam pembrolizumab in patiënten met lokaal-gevorderd of metastatisch urotheelcarcinoom. Dr. Elizabeth Plimack (Fox Chase Cancer Center, Philadelphia PA) en collega’s publiceren uitkomsten van KEYNOTE-012 online in The Lancet Oncology.¹

Van de 115 gescreende kandidaat-deelnemers waren 61 positief voor PD-L1 (tenminste 1% PD-L1 expressie in tumorcellen of –stroma). Van deze deelnemers werden 33 in de studie gerecruteerd. Ze kregen pembrolizumab intraveneus 10 mg/kg iedere twee weken tot progressie of niet-verdraagbare toxiciteit optrad, of tot het eind van de studie na twee jaar behandeling. Primaire eindpunten van de studie waren veiligheid en respons. De meeste geziene behandelingsgerelateerde bijwerkingen waren vermoeidheid (zes patiënten, 18%) en perifeer oedeem (vier patiënten, 12%). Vijf patiënten (15%) hadden tezamen elf graad 3-bijwerkingen. Vier patiënten overleden aan niet met de behandeling samenhangende oorzaken (cardiaal arrest, pneumonie, sepsis, en subarachnoïde bloeding). Zevenentwintig patiënten waren evalueerbaar voor respons. Drie patiënten hadden complete respons en vier partiële respons, voor een ORR van 26% (95%-bti 11-46%).

De onderzoekers concluderen dat pembrolizumab actief was in patiënten met gevorderd urotheelcarcinoom, met een acceptabele veiligheid.

1.Plimack ER, Bellmunt J, Gupta S et al. Safety and activity of pembrolizumab in patients with locally advanced or metastatic urothelial cancer (KEYNOTE-012): a non-randomised, open-label, phase 1b study. Lancet Oncol 2017; epub ahead of print