Immuuncheckpointremmers zijn een nieuwe standaard van zorg voor patiënten met gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) zonder EGFR-mutaties of ALK-rearrangements (EGFR-/ALK-). De activiteit van immuuncheckpointremmers voor EGFR+/ALK+ tumoren is tot op heden niet aaangetoond. De fase 2-studie ATLANTIC onderzocht de werkzaamheid van durvalumab (anti-PD-L1) in drie cohorten van patiënten met gevorderd NSCLC, gedefinieerd door EGFR/ALK-status en tumorexpressie van PD-L1. Dr. Marina Chiara Garassino (Istituto dei Tumori, Milaan) en collega’s publiceren de studie online in The Lancet Oncology.¹

De studie werd uitgevoerd in 139 centra in Azië, Europa, en Noord-Amerika. De deelnemers waren volwassen patiënten met gevorderd NSCLC met ziekteprogressie na tenminste twee eerdere systemische regimes, waaronder platina-gebaseerde chemotherapie. Ze hadden niet eerder anti-PD-1 of anti-PD-L1 antilichaambehandeling gekregen. Patiënten in cohort 1 hadden EGFR+/ALK+ NSCLC; patiënten in de cohorten 2 en 3 hadden EGFR-/ALK- NSCLC; patiënten in cohort 3 hadden tenminste 90% tumorcellen met PD-L1 expressie. De patiënten in alle drie de cohorten kregen durvalumab 10 mg/kg intraveneus iedere twee weken gedurende twaalf maanden. Het primaire eindpunt was percentage patiënten met objectieve respons in de patiënten met tenminste 25% tumorcellen met PD-L1 expressie in de cohorten 1 en 2, en tenminste 90% tumorcellen met PD-L1 expressie in cohort 3.

De studie includeerde 111 patiënten in cohort 1, 265 patiënten in cohort 2, en 68 in cohort 3. Onder de evalueerbare patiënten met tenminste 25% tumorcellen met PD-L1 expressie werd objectieve respons gezien in 12,2% in cohort 1 en 16,4% in cohort 2. In cohort 3 had 30,9% van de patiënten objectieve respons. Graad 3 of 4 behandelingsgerelateerde adverse events werden gezien in 5% van de patiënten in cohort 1, 8% in cohort 2, en 18% in cohort 3. Graad 3 of 4 behandelingsgerelateerde ernstige AEs werden gezien in 5% in cohort 1, 5% in cohort 2, en 12% in cohort 3.

De onderzoekers concluderen dat patiënten met gevorderd zwaar-voorbehandeld NSCLC de klinische werkzaamheid en veiligheid van durvalumab consistent was met dat van andere anti-PD-1 en anti-PD-L1 middelen. Responsen werden gezien in alle cohorten; het percentage patiënten met EGFR-/ALK-1 NSCLC (cohorten 2 en 3) met respons was hoger dan het percentage patiënten met EGFR+/ALK+ NSCLC (cohort 1) met respons. De klinische werkzaamheid van durvalumab in patiënten met EGFR+ NSCLC met PD-L1 expressie in tenminste 25% van de tumorcellen was bemoedigend.

1.Garassino MC, Cho B-C, Kim J-H et al. Durvalumab as third-line or later treatment for advanced non-small-cell lung cancer (ATLANTIC): an open-label, single-arm, phase 2 study. Lancet Oncol 2018; epub ahead of print