Marginale zone lymfoom (MZL) maakt ongeveer tien procent uit van alle gevallen van non-Hodgkin lymfoom. Introductie van rituximab in combinatie met chemotherapie heeft geleid tot substantiële verbetering van de uitkomsten van MZL, maar in veel patiënten wordt toch recidief gezien. De BTK-remmer ibrutinib heeft veelbelovende activiteit laten zien in onder meer CLL en SLL. Dr. Ariela Noy (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s hebben een multicenter fase 2-studie uitgevoerd van ibrutinib monotherapie voor recidiverend of refractair MZL. Noy presenteerde de studie op de ASH Annual Meeting in San Diego.¹

Deelnemers aan de studie waren patiënten met eerder behandeld extranodaal (n=32), nodaal (n=17), of splenisch (n=14) MZL. De mediane leeftijd was 66 jaar (range 30 tot 92 jaar), de ECOG performance status was 0 of 1 in 92% en 2 in 8%, en het mediane aantal eerdere systemische behandelingen was twee (range één tot tien) met drie of meer eerdere behandelingen in 35 patiënten. Alle patiënten hadden tenminste één eerdere lijn behandeling met rituximab of CD20-monoklonaal antilichaam gekregen. Vier patiënten hadden eerder splenectomie ondergaan, en negen radiotherapie.

De patiënten kregen oraal ibrutinib 560 mg eenmaal daags tot progressie of niet-acceptabele toxiciteit optrad. De mediane duur van de therapie was 11,7 maanden. Het primaire eindpunt van de studie was overall respons. Zes patiënten hadden complete respons en zesentwintig partiële respons, voor een ORR van 51%. Achtendertig patiënten hadden stabiele ziekte, voor een klinisch-profijtpercentage van 89%; met tenminste enige tumorreductie in 87% van de patiënten. De mediane tijd tot respons was 4,2 maanden en de mediane duur van respons was 19 maanden. De mediane PFS was 18 maanden. De meest-geziene bijwerkingen waren vermoeidheid (44%), diarree (43%), en anemie (35%). Graad 3 of hoger bijwerkingen werden gezien in 63%. Achtendertig patiënten discontinueerden de behandeling wegens progressieve ziekte (30%) of bijwerkingen (19%). Drie patiënten overleden (ziekteprogressie, hersenbloeding, en parainfluenza virusinfectie).

De onderzoekers concluderen dat ibrutinib monotherapie resulteerde in hoge ORR en duurzame responsen, en over het algemeen goed werd verdragen.

1.Noy A et al. ASH Annual Meeting 2016; abstr. 1213