
De studie includeerde 23 volwassen patiënten met niet-resectabel of metastatisch melanoom, die toegankelijke lesies hadden, met verwachte slechte respons op pembrolizumab (op basis van cpTIL-gehalte). Ze kregen intratumorale tavo-electroporatie op dagen 1, 5, en 8 van zes-weekse cycli en intraveneus pembrolizumab iedere drie weken. De behandeling werd voortgezet tot progressie of tot maximaal twee jaar. Onder de 22 voor respons evalueerbare patiënten werd objectieve respons gezien in negen patiënten (41%) en complete respons in acht patiënten (36%). De mediane progressievrije overleving was 5,6 maanden, en de mediane overall survival was niet bereikt na mediaan 19,6 maanden follow-up. Er was ook regressie in niet-geëlectroporeerde lesies ; mogelijk als gevolg van proliferatie en circulatie van melanoom-specifieke immuuncellen. Graad 3 of hoger adverse events waren pijn, chills, sweats, cellulitis en toxiciteiten die vaak worden gezien met pembrolizumab.
De onderzoekers concluderen dat de combinatie van tavo en pembrolizumab geassocieerd was met hoger dan verwachte respons in deze populatie met koude tumoren.
1.Algazi AA, Twitty CG, Tsai KK et al. Phase II trial of IL-12 plasmid transfection and PD-1 blockade in immunologically quiescent melanoma. Clin Cancer Res 2020; epub ahead of print
Summary: A multicenter phase 2 study in the USA found that in patients with immunologically quiescent advanced melanoma, response to PD-1 blockade could be achieved by intratumoral plasmid IL-12 transfection. Tavokinogene telseplasmid electroporation combined with pembrolizumab resulted in 41% ORR and 36% CR.