Ondanks recente vorderingen in het aanpassen van de intensiteit van de behandeling voor ALL in oudere patiënten, zijn de huidige protocollen geassocieerd met hoge percentages van vroeg overlijden, behandelings-gerelateerde toxiciteit, en slechte prognose. De multicenter fase 2-studie INITIAL-1 in Duitsland evalueerde inotuzumab ozogamicine plus dexamethason (IO-Dex) als inductietherapie voor AML in patiënten ouder dan 55 jaar. Prof. Matthias Stelljes (Academisch Ziekenhuis Münster) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical Oncology.¹

De studie includeerde 43 patiënten ouder dan 55 jaar (mediane leeftijd 64 jaar; range 56-80) met nieuw-gediagnostiseerd CD22-positief Ph-negatief B-ALL. De patiënten kregen tot drie cycli IO-Dex en tot zes cycli leeftijd aangepaste consolidatie en onderhoudstherapie. Alle patiënten hadden complete remissie (CR) met of zonder hematologisch herstel. Drieëntwintig (53%) en 30 (71%) patiënten hadden na de tweede respectievelijk derde inductiecyclus geen meetbare residuele ziekte. Na mediaan 2,7 jaar follow-up was het gebeurtenisvrije-overlevingspercentage na één jaar (primair eindpunt) en na drie jaar 88% respectievelijk 55%, met overall survival percentages 91% na één jaar en 73% na drie jaar. Geen van de patiënten overleed in de zes maanden na de start van de inductie. De meest-gerapporteerde graad 3 of hoger adverse events waren leukopenie, neutropenie, trombocytopenie, anemie, en verhoogde leverenzymen.

De onderzoekers concluderen dat IO-Dex inductie gevolgd door leeftijds-aangepaste chemotherapie goed verdragen werd en resulteerde in hoge percentages remissie en overall survival.

1.Stelljes M, Raffel S, Alakel N et al. Inotuzumab ozogamicin as induction therapy for patients older than 55 years with Philadelphia chromosome-negative B-precursor ALL. J Clin Oncol 2023; epub ahead of print

Summary: The multicenter phase 2 INITIAL-1 trial in Germany found that among patients with newly diagnosed, CD22-positive, Ph-negative B-ALL, inotuzumab-based induction chemotherapy was well tolerated and resulted in high rates of remission and overall survival.