De neoadjuvante standaard-behandeling voor HER2-positief mammacarcinoom is een combinatie van docetaxel, trastuzumab, en pertuzumab (DTP). De multicenter gerandomiseerde fase 2-studie PREDIX HER2 heeft neoadjuvant DTP vergeleken met trastuzumab emtansine (T-DM1). Dr. Thomas Hatschek (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s publiceren de studie in JAMA Oncology.¹

PREDIX HER2 werd uitgevoerd in negen centra. De studie includeerde 202 volwassen patiënten met HER2-positieve tumoren groter dan 20 mm en/of lymfekliermetastasen. De patiënten werden gerandomiseerd naar neoadjuvant zes cycli DTP (99 behandelde patiënten; mediane leeftijd 51 jaar) of zes cycli T-DM1 (98 behandelde patiënten; mediane leeftijd 53 jaar). Het primaire eindpunt was percentage patiënten met pathologisch complete respons. Er was voor dit eindpunt geen statistisch significant verschil tussen beide armen (45,5% versus 43,9%). In subgroepanalyse was in beide armen het pCR-percentage hoger voor de HR-negatieve tumoren dan voor de HR-positieve tumoren (62,5% versus 36,0%). In de T-DM1 arm waren graad 3 en 4 adverse events minder freqent dan in de DTP-arm (10,1% versus 39,4%; febriele neutropenie 3,0% versus 26,3%). Drie patiënten in de T-DM1 arm hadden progressie tijdens de behandeling. Tijdens mediaan 40,4 maanden follow-up (range 2,2-66,5) was er geen significant verschil tussen beide groepen voor het eindpunt gebeurtenisvrije overleving (p=0,35).

De onderzoekers concluderen dat T-DM1 niet minder werkzaam was dan DTP voor de neoadjuvante behandeling van HER2-positief mammacarcinoom. T-DM1 werd beter verdragen.

1.Hatschek T, Foukakis T, Bjöhle J et al. Neoadjuvant trastuzumab, pertuzumab and docetaxel vs trastuzumab emtansine in patients with ERBB2-positive breast cancer. A phase 2 clinical trial. JAMA Oncol 2021.1932

Summary: The phase 2 PREDIX HER2 trial, at nine centers in Sweden, randomized patients with HER2-positve breast tumors larger than 20 mm and/or verified lymph node metastases to six cycles neoadjuvant docetaxel, trastuzumab, and pertuzumab (DTP) or trastuzumab emtansine (T-DM1). There was no significant difference between the two groups for the endpoint pCR (45.5% of patients versus 43.9%). Grade 3 or 4 adverse events were seen in 10.1% with T-DM1 versus 39.4% with DTP, including grade 3 or 4 febrile neutropenia in 3.0% versus 26.3%.