Tumoren met neomorfe mutaties in IDH1 of IDH2 hebben gestoord herstel van homologe-recombinatieschade, resulterend in gevoeligheid voor PARP-remming. De Olaparib Combination Trial is een fase 2-studie van de PARP-remmer olaparib monotherapie voor solide tumoren met IDH1/2-mutaties, met objectieve respons en klinisch profijt als primaire eindpunten. Prof. Joseph Eder (Yale School of Medicine, New Haven CT) en collega’s publiceren resultaten van de studie in JCO Precision Oncology.¹

De studie includeerde vijf patiënten met chondrosarcoom, één patiënt met pulmonair epitheloïd hemangio-endothelioom, en vier patiënten met cholangiocarcinoom, alle met next-generation sequencing gedetecteerde IDH1/2-mutaties. De patiënten kregen olaparib 300 mg tweemaal daags. Onder de vijf patiënten met chondrosarcoom was er één met partiële respons en twee met stabiele ziekte gedurende langer dan 7 maanden, voor een CBR 60%. De patiënt met hemangio-endothelioom had stabiele ziekte gedurende 11 maanden. Onder de patiënten met cholangiocarcinoom was er geen met klinisch profijt.

De onderzoekers concluderen dat de behandeling veilig was, en dat er aanwijzingen waren voor activiteit van olaparib voor IDH1/2-gemuteerd chondrosarcoom en pulmonair epitheloïd hemangio-endothelioom.

• 1.Eder JP, Doroshow DB, Do KT et al. Clinical efficay of olaparib in IDH1/IDH2-mutant mesenchymal sarcomas. JCO Precision Oncol 2021; epub ahead of print

Summary: The Olaparib Combination Trial evaluated olaparib for solid tumors with IDH1/2-mutations. The treatment was safe, and there was preliminary evidence of efficacy in three of five patients with mesenchymal sarcomas and in one of one patient with pulmonary epitheloid hemangioendothelioma.