Klassiek Hodgkin lymfoom (HL) wordt gekenmerkt door maligne Hodgkin Reed-Sternberg (HRS)-cellen met frequente veranderingen in chromosoom 9p24.1. Deze veranderingen resulteren in overexpressie van PD-L1 en PD-L2, de liganden van de PD-1 immuuncheckpointreceptor. In een fase 1-studie is een hoge overall response rate op de PD-1 blokker pembrolizumab gezien in patiënten met recidiverend of refractair (rr)HL. De fase 2-studie KEYNOTE-087 onderzocht de veiligheid en werkzaamheid van pembrolizumab voor rrHL. Dr. Craig Moskowitz (Memorial Sloan Kettering Cancer Center) en collega’s publiceren de studie online in het Journal of Clinical Oncology.¹



De studie werd uitgevoerd in drie cohorten , op basis van lymfoomprogressie na (1) autologe stamceltransplantatie gevolgd door brentuximab vedotin (n=69); (2) salvage chemotherapie en brentuximab vedotin, dus niet in aanmerking komend voor autoSCT vanwege chemoresistente ziekte (n=81); en (3) autoSCT zonder brentuximab vedotin na transplantatie (=60). De patiënten kregen pembrolizumab 200 mg eens per drie weken. De repons werd iedere twaalf weken gevolgd.

Een van de primaire eindpunten was centraal-beoordeelde respons. Op het moment van de nu gepubliceerde analyse hadden de patiënten mediaan dertien cycli behandeling gekregen. De figuur toont de respons in alle patiënten (panel A) en in de drie afzonderlijke cohorten (panels B-D). In alle patiënten tezamen was de ORR 69,0% met complete respons in 22,4%. De ORRs waren 73,9% voor cohort 1; 64,2% voor cohort 2; en 70,0% voor cohort 3. Het tweede primaire eindpunt van de studie was veiligheid. Het veiligheidsprofiel was consistent met wat is gezien in eerdere studies van pembrolizumab.

De onderzoekers concluderen dat pembrolizumab voor rrHL geassocieerd was met hoge respons en een acceptabel veiligheidsprofiel.

1.Chen R, Zinzani PL, Fanale MA et al. Phase II study of the efficacy and safety of pembrolizumab for relapsed/refractory classic Hodgkin lymphoma. J Clin Oncol 2017; epub ahead of print