Activering van coagulatie en veneuze trombo-embolie (VTE) worden frequent gezien in patiënten met maligne ziekten en vormen een belangrijke oorzaak van morbiditeit en mortaliteit. De multicenter fase 3-studie RASTEN onderzocht de overlevingsimpact van toevoegen van het low molecular weight heparin (LMWH) enoxaparine aan standaardbehandeling voor kleincellig longcarcinoom (SCLC). Prof. Mattias Belting (Universiteit van Lund, Zweden) en collega’s publiceren de studie vandaag online in Annals of Oncology.¹

De studie werd uitgevoerd in zeventien centra in Zweden, vijf in Canada, en één in Denemarken. Deelnemers aan de studie waren 390 patiënten met een nieuwe diagnose SCLC tussen begin 2008 en eind 2015. Ze werden 1:1 gerandomiseerd naar al of niet enoxaparine in supraprofylactische dosering (1 mg/kg subcutaan eenmaal daags) tijdens de chemotherapie. Het primaire eindpunt van de studie was overall survival. De mediane OS was 10,6 maanden in de enoxaparinegroep versus 11,3 maanden in de controlegroep (p=0,36). De één-jaars OS was 48% in de enoxaparinegroep versus 47% in de controlegroep (p=0,92). Subgroepanalyses van patiënten met beperkte en extensieve ziekte lieten evenmin betere OS in de enoxaparinegroep zien.

Toevoeging van enoxaparine had ook geen statistisch significant effect op de progressievrije overleving (p=0,14). Een ander secundair eindpunt was incidentie van VTE. VTE werd gezien in vijf patiënten in de enoxaparinegroep (2,7%) versus zestien patiënten in de controlegroep (8,4%; p=0,02). De cumulatieve incidentie van VTE na zes maanden was 2,5% versus 8,5% (HR 0,31; p=0,02).

De onderzoekers concluderen dat toevoeging van enoxaparine aan standaardbehandeling voor SCLC wel resulteerde in lagere incidentie van VTE maar niet in betere overleving.

1.Ek L, Gezelius E, Bergman B et al. Randomized phase III trial of low molecular weight heparin enoxaparin in addition to standard treatment in small cell lung cancer: the RASTEN trial. Ann Oncol 2017; epub ahead of print